Recensie: De laatste slag RECENSIE

Recensie: De laatste slag – Melinda Salisbury

De Slapende Prins eindigde met een onwijs grote cliffhanger die deed verlangen naar meer. In De laatste slag zijn Twylla en Errin van elkaar gescheiden, maar hun doel is hetzelfde; de Slapende Prins verslaan! Aurek zit nu op de troon en die geeft hij niet zomaar op. Hij doet er alles aan om de macht op Lormere en Regellan te behouden. Twylla en Errin zullen elkaar moeten vinden om de toekomst van hun land veilig te stellen.

De laatste slag is het derde en tevens laatste deel in De vergiftigde gave-trilogie. Elk boek in deze serie wordt beter. Zo was het eerste deel, De vergiftigde gave, een fijn boek om te lezen, maar kwam het verhaal langzaam op gang en kwam er pas aan het einde van het boek veel spanning om de hoek kijken. Het tweede deel, De slapende prins, hield deze spanning het hele boek vast en er zaten weer hele mooie mythen in verwerkt. De laatste slag is een spectaculair einde van deze goed opgebouwde trilogie!

In De laatste slag wordt het verhaal niet meer uit één perspectief geschreven, zoals bij de eerdere delen wel het geval was. Melinda Salisbury wisselt de perspectieven van Twylla en Errin namelijk af. Ze hebben allebei wel hetzelfde doel en dat is ervoor zorgen dat de Slapende Prins ten onder gaat. Maar dat blijkt natuurlijk heel erg moeilijk te zijn en de twee meiden moeten alles op alles zetten om dat voor elkaar te krijgen.

In De vergiftigde gave was Twylla maar een naïef meisje, die alles deed wat haar gevraagd werd. Ze dacht zelf niet na over haar daden en de consequenties ervan. Het is een echte opluchting dat Twylla in De laatste slag verandert in een ware strijder en een echte leider. Ze heeft een ontzettend grote groei doorgemaakt sinds het eerste deel en dat maakt Twylla een veel fijner personage om over te lezen. Hierdoor kan je veel beter een band met haar opbouwen en ben je benieuwd wat haar allemaal te wachten staat.

Naast Twylla, het belangrijkste personage in De vergiftigde gave-trilogie, heb ik ook weer genoten van Errin. Wat is zij toch een ontzettend sterk personage, er is niks dat haar klein krijgt. Hoe moeilijk het soms ook is, ze gaat gewoon door! Het is fijn om een keer een boek te lezen met twee sterke vrouwelijke hoofdpersonages die het verhaal dragen. Verder heeft Melinda Slaisbury een uitmuntende slechterik weten neer te zetten. Dit is natuurlijk De Slapende Prins, oftewel Aurek. Tijdens het lezen van De laatste slag begin je hem steeds meer en meer te vrezen!

Melinda Salisbury’s schrijfstijl is nog net zo fijn en makkelijk als in de vorige delen. Het past perfect bij de Young Adult doelgroep. Wel moet ik erbij zeggen dat het in De laatste slag allemaal net iets duisterder is dan in de vorige delen. In dit boek zit veel meer pijn verwerkt en de schrijfster schuwt de dood zeker niet. Niemand is veilig en dat voel je ook tijdens het lezen van De laatste slag. Dit zorgt voor de nodige spanning in het verhaal en hierdoor blijft De laatste slag boeiend om te lezen.

De laatste slag is een erg sterk slotdeel in een mooie trilogie. Het is een duister verhaal met voldoende fantasy elementen om het verhaal intrigerend te maken voor de lezer. Liefde is wel aanwezig, maar gelukkig niet al te overheersend. Al met al is het een heerlijk boek om te lezen, ik heb ervan genoten!

Recensie: De laatste slag – Melinda Salisbury