Recensie: Ik vind het best RECENSIE

Recensie: Ik vind het best – Per Petterson

Ik vind het best van Per Petterson is een coming of age roman over de 18-jarige Audun, een Noorse jongen uit een complexe gezinssituatie met een problematische vader en een overleden broertje, die probeert om zijn leven vorm te geven. Het boek begint in 1965 wanneer Audun 13 jaar is en voor het eerst naar zijn nieuwe middelbare school gaat. Je merkt direct dat Audun een bijzondere jongen is met een lastig verleden, maar je blijft nog in het ongewisse wat dat verleden is en dat maakt je als lezer direct nieuwsgierig naar het verhaal achter Audun. Na dit eerste hoofdstuk is er een sprong in de tijd en gaat het vervolg van het boek voornamelijk over Audun als 18-jarige met enkele terugblikken naar de jongere Audun.

Ondanks dat het eerste hoofdstuk direct nieuwsgierig maakt naar Audun als persoon lukt het niet om een band op te bouwen met deze ik-persoon uit Ik vind het best. Er wordt weliswaar beschreven wat hij doet en welke keuzes hij maakt en je voelt dat er van alles speelt (wat versterkt wordt door een zin als “…maar ik zit zo vol met mijn eigen zorgen dat ik bijna moet overgeven en er is geen plaats voor iets anders.”), maar er blijft ook veel onbesproken. Dit kan juist ruimte geven om als lezer zelf meer in te vullen, maar gaf mij een onbevredigend gevoel.

Per Petterson slaagt er weliswaar in om de worsteling van Audun met het heden en verleden voelbaar te maken, maar er mist een zekere mate van diepgang. Wellicht door een gebrek aan het bespreken van emoties en gevoelens. Daarnaast maakt het feit dat niet altijd duidelijk is wanneer herinneringen die besproken worden zich hebben afgespeeld het boek op bepaalde momenten verwarrend.

De schrijfstijl van Per Petterson is wel prettig leesbaar en de beschrijvingen van gebeurtenissen in het heden zijn uitvoerig waardoor je de situatie of omgeving vaak goed voor je kunt zien. De passages over het dagelijks leven van Audun als 18-jarige zijn dan ook zeker boeiend.

Ik vind het best is een boek dat door sommige lezers gewaardeerd zal worden om de eenvoud en ruimte om zelf na te denken over het verhaal achter het verhaal, maar dat voor andere lezers na het dichtslaan als onbevredigend kan aanvoelen. Het laat bij mij een gevoel achter dat het meer had kunnen zijn.

Recensie: Ik vind het best – Per Petterson