Recensie: Het onzichtbare geluk van andere mensen RECENSIE

Recensie: Het onzichtbare geluk van andere mensen – Manu Joseph

Op zeventienjarige leeftijd pleegt Unni zelfmoord.  Zijn vader Ousep geeft toe dat hij zijn zoon niet heel goed kent, maar toch snapt hij maar niet waarom zijn zoon deze keuze heeft gemaakt. Op zoek naar antwoorden, gaat hij op onderzoek uit. Klasgenoten, vrienden, buren; iedereen wordt ondervraagd. Helaas zonder het gewenste resultaat. Drie jaar na de dood van Unni ontvangt het gezin een pakketje. In het pakketje zit een graphic novel die Unni op de dag van zijn zelfmoord verstuurde.  

Wanneer je begint met het lezen van Het Onzichtbare Geluk Van Andere Mensen, is het even zoeken naar waar je je bevindt; welke omgeving, welke personen en welke situatie. Langzamerhand maakt Joseph dat steeds meer duidelijk. Tijdens deze zoektocht leer je niet alleen Unni beter kennen, maar ook zijn omgeving. Het is erg fijn dat Joseph de lezer van deze informatie voorziet. Zo kan de lezer zelf ook een voorstelling maken van wat Unni’s beweegredenen waren. Maar je leert ook hoe ingrijpend de gevolgen van zo’n gebeurtenis op een familie zijn. Zo maakt Ousep niet altijd de juiste keuzes in de zoektocht naar de waarheid en drinkt hij veel. Maar toch vergeef je hem, omdat je weet wat zijn beweegredenen zijn.

Het Onzichtbare Geluk Van Andere Mensen neemt ook een verrassend diepe filosofische wending. Want wat is nu eigenlijk de universele waarheid? Ondanks het zware thema dat besproken wordt voelt het boek toch erg licht aan. Dat komt met name door de schrijfstijl van  Joseph, maar ook de humor die hij verwerkt in zijn verhaal. Dat dit thema zo licht wordt gebracht, leest het boek ook lekker weg. Het is allemaal beter te behappen. Erg mooi dat zo’n onderwerp op zo’n manier gebracht kan worden. Bij elk hoofdstuk dat je leest, voldoet Joseph weer aan je behoeften door een stukje van het mysterie te ontrafelen. De auteur heeft met Unni een heel interessant personage neergezet; een intelligente tiener met zijn eigen opvattingen en kijk op de wereld.

Aan het eind van het boek merk je dat Ousep nooit helemaal rust zal hebben met de dood van zijn zoon. ‘’Wat wist Unni, wat kon een jongen zulke minachting voor het geluk bezorgen, voor zijn eigen uitzonderlijke geluk, en voor het menselijk leven, dat hij zo onbeduidend vond dat hij maar één loffelijke reden nodig had om eruit te stappen? Ousep zal op zoek gaan naar de antwoorden, hij houdt er niet mee op. Een zoektocht zonder eind. Wat is er zo beangstigend aan een zoektocht zonder eind?’’

Het Onzichtbare Geluk Van Andere Mensen is een boek met een zwaar thema, maar met de nodige dosis humor wat de vertelwijze erg licht aan doet voelen.

Recensie: Het onzichtbare geluk van andere mensen – Manu Joseph