Recensie: Mea Culpa RECENSIE

Recensie: Mea Culpa - Edzard Mik

De zoon van de officier van justitie, Marten Landman. De zoon van een Turkse arbeider, Erol. Twee jongens, één gevecht dat voor altijd hun leven zal veranderen. Een jongen raakt invalide. Marten wordt onschuldig verklaart, maar als hij terugkeert naar zijn geboortestad wordt hij keer op keer geconfronteerd met zijn verleden. Hij kan niet langer om de waarheid heen, maar durft hij zichzelf verantwoordelijk te stellen voor zijn keuzes?

Zijn je eigen herinneringen betrouwbaar? Iemand beschreef herinneren ooit als de lichtflits van een camera. Hoe vaker je een bepaalde herinnering naar boven haalt, hoe meer de details vervagen, en hoe lichter de dingen op de voorgrond worden, tot je je niets meer kunt herinneren, behalve een gevoel dat je had bij dat bepaalde beeld. Edzard Mik snijdt dit onderwerp haarfijn aan in wat ondertussen zijn 10e roman is. Een perfect hoofdthema naast de mysterieuze verdwijning van de dochter van Nazim, is de ondertussen volwassen man die invalide is geraakt tijdens de vechtpartij.

Als er iets is wat Mik goed uiteen legt zijn de technische kunstjes van het onderzoek. Dat kan natuurlijk ook niet anders, want Mik heeft voldoende ervaring als advocaat. Een minpunt is dan wel dat alles vrij koel en berekend overkomt. Stille wateren hebben diepe gronden, maar de karakters in Mea Culpa komen soms bijna stijf over. Je wil meer over ze weten, meer dan alleen wat aan de oppervlakte verschijnt. Wat voor impact heeft dit op iedereen, niet alleen de officierszoon. Laat me kijken door de ogen van Sybil, en wat voor impact dit heeft op haar. Ze wordt bijna aan de kant gegooid als een soort lappenpop.

Maar, en dit mag ook gezegd zijn, waar Mea Culpa in uitblinkt is Miks strakke regie over het plot. Misschien wat voorspelbaar, maar Mik regeert met vaste hand. Alles loopt mooi binnen de lijntjes en blijft binnen die lijntjes, ongeacht wat er gebeurt in het verhaal. Wordt het soms wat saai hierdoor? Ja, maar het is niet storend. Bijna 200 pagina’s is niet veel tijd om zo’n complex verhaal te schrijven, dus we zien het door de vingers.

Mea Culpa is gestroomlijnd op de juiste manier, technisch op alle raakvlakken en getuigt van een schrijver met meer ervaring dan je zou verwachten aan de op het eerste gezicht. Misschien is Mea Culpa Miks doorbraak. Misschien ook niet. Maar het is niet een boek dat je zomaar links laat liggen. Denk daar de volgende keer aan dat je in die boekhandel loopt.

Recensie: Mea Culpa - Edzard Mik