Recensie: De Mister RECENSIE

Recensie: De Mister – E.L. James

Al neem je je nog zo voor De mister van E.L. James niet te vergelijken met de Vijftig tinten-trilogie van dezelfde auteur, bijna automatisch doe je het toch. Om het gelijk maar duidelijk te maken: De mister is heel anders. Ja, De mister gaat ook over twee sterke persoonlijkheden. Nee, het is geen bdsm-relatie. Ja, ook in dit boek speelt seks een grote rol. 'Haar heupen spannen zich aan in dat eeuwenoude ritme en haar benen verstijven onder me.' Maar nee, dat is niet waar de relatie tussen de hoofdpersonen op gebaseerd is.

Alessia Demachi is een jonge vrouw uit Albanië die door mensenhandelaars naar het Verenigd Koninkrijk is gebracht. Ze heeft ze weten te ontvluchten en maakt een paar dagen in de week schoon bij Maxim Trevelyan (hee, die naam komt ons wel bekend voor ...). Maxim heeft een paar weken geleden zijn oudere broer Kit verloren. Hij is nog in de rouw en probeert te wennen aan zijn nieuwe positie in de Engelse adel. Maxim valt als een blok voor Alessia en de onervaren Alessia wordt ook verliefd op Maxim. 

De mister komt wat traag op gang. E.L. James neemt uitgebreid de tijd om de context te schetsen, vooral van de wereld waarin Maxim gewend is te leven. Daarnaast doen er veel mensen mee aan het boek, heel veel bijpersonen die de ene keer met voornaam en de andere keer met achternaam worden aangesproken. Op een gegeven moment komt het verhaal goed los en dan wordt het lastig om het boek weg te leggen.

De mister is een fijne afwisseling van spannende ontwikkelingen en pikante scènes tegen de achtergrond van een stormachtige liefde. De mensenhandelaars accepteren natuurlijk niet zomaar dat Alessia is ontsnapt en dat levert de nodige spanning op. Het is een meeslepend verhaal dat fijn en vlot leest. Het wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Maxim (in de eerste persoon) of Alessia (geschreven in de derde persoon).

De grote contrasten maken het verhaal zo interessant. Maxim, die zo rijk is dat hij zich amper beseft dat er mensen zijn die moeten werken voor hun geld, en Alessia die zich niet eens een nieuw paar sokken kan veroorloven. De drukke stad Londen, het schilderachtige Cornwall en het traditionele Albanië. 

James snijdt in dit boek een aantal interessante thema's aan, zoals mensenhandel en de politieke ontwikkeling van Albanië. Ze schetst twee veelzijdige hoofdpersonen. En ze werpt onder andere de interessante vraag op of Kit, de broer van Maxim, zelfmoord heeft gepleegd. Maar op de meeste punten komt ze helaas niet veel verder dan het benoemen. Het is net of ze een beperkt aantal pagina's voor dit boek tot haar beschikking had en meer kwijt wilde dan waar ze ruimte voor had. De synesthesie van Alessia, zij ziet muziek en tonen als kleuren, is misschien nog het best uitgewerkt, maar ook hier had meer mee gedaan kunnen worden. 'Alle verschrikkingen van de ochtend vervagen in de donker en smaragdgroene klanken van Chopins opmerkelijke, opwindende meesterwerk.' Het is zo fascinerend dat Alessia zo goed pianospeelt en eigenlijk wil je beter begrijpen hoe ze dat heeft geleerd en waarom ze er niets mee doet.

James schrijft heel beeldend. Of het nu over huizen of over natuur gaat, over personen of over wat ze allemaal doen, het kost je als lezer totaal geen moeite om het je voor te stellen. 'Door het raam heen zie je de baai, en aan de horizon kust de zon de zee met een spectaculaire kleurensymfonie: goud, opaal, roze en oranje barsten door het paarse wolkendek en boven het donker wordende water.' En onder andere dat maakt van De mister een boek dat veel mensen met plezier zullen lezen.

Recensie: De Mister – E.L. James