Recensie: De Executie RECENSIE

Recensie: De Executie – Daniëlle Bakhuis

Een geweldige combinatie van een ‘Orwelliaanse’, autoritaire wereld met een meeslepende verhaallijn zodat iedere leeftijd ervan kan genieten. De Executie greep me beet vanaf de eerste bladzijde en liet me niet meer los, zelfs niet op het einde. Dit boek vertelt het verhaal van één aflevering van de ‘ellendetainment’ liveshow De Executie, verteld door de ogen van vier jongeren die er zelf in meedoen. Samen met nog een andere tiener zitten ze vast in kooien die boven een lonkende afgrond bungelen. In deze show die dus live op televisie – in het hele ommuurde land – wordt uitgezonden, moeten ze pleitten voor hun onschuld opdat de bodem van hun kooi onder hun voeten niet openklapt. Vier van de vijf kooien zullen openklappen. Er is slechts één winnaar. En deze heeft dan vier anderen in de diepte zien storten.

2/3 van het boek speelt zich af op één avond: tijdens De Executie. Je krijgt de show te zien vanuit de standpunten van vier van vijf kandidaders. Alle vijf hebben ze een misdaad begaan en één van hen zal op het einde van de aflevering weer met beide benen veilig op de grond staan. Dit concept was al genoeg om in constante spanning verder te lezen. Omdat de show uit vijf onderdelen bestaat wordt er na elke ronde iemand geëxecuteerd. Op deze momenten hield ik echt mijn adem in en je weet ook niet wat er gebeurt met mensen die door het publiek ter dood veroordeeld worden. Je leest de achtergrondverhalen van de personages, wat ze hebben gedaan om in een sadistische, gestoorde liveshow te moeten meedoen met 80% kans dat ze het niet overleven. Wanneer je in de ogen van het Collectief een fout begaat word je als jongere gearresteerd en in de gevangenis gezet tot je wordt uitgeloot voor De Executie waar je een tweede en laatste kans krijgt. Een volwassene wordt vrijwel meteen geëlimineerd en weggevaagd uit de maatschappij.

In bijna het hele boek is de gemaakte maar toch opgewekte sfeer van een liveshow aanwezig, vooral door de presentatrice Colette Zwart. Ze is een vrouw van middelbare leeftijd en slaagt er iedere aflevering te doen alsof het echt alleen maar een show is waarbij toevallig ook vier van de vijf deelnemers hun doodsvonnis tekenen. Ik haatte haar echt, met haar vrolijke zorgeloze toontje en glitterende jurk alsof ze op een gala in plaats van een multi-begrafenis aanwezig is. Meestal kwam ze zo overtuigd vrolijk over dat je in haar oor zou kunnen schreeuwen dat het een executie is en geen loterij. Op andere momenten beschreef ik haar simpelweg als dom, bijvoorbeeld als ze de kandidars vraagt hoe het gaat, hoog bungelend in een kooi, of ze er zin in hebben om voor een heel publiek een afgrond in te vallen.

Personages zijn niet hoe je zou verwachten dat ze zijn. Aan twists in dit verhaal ontbrak het zeker niet en het leest snel. Door de vlotte schrijfstijl en de gedetailleerde beschrijving van de karakters spring je van perspectief naar perspectief en krijg je een echte band met de kandidars in de kooien.

Hoewel dit boek fictie is ben ik van mening, net als de auteur Daniëlle bakhuis, dat een maatschappij als degene in De Executie, waar het elimineren van vijanden voor de staat als  ontspanning wordt gezien, niet onmogelijk is. De wetenschap dat dit een toekomstige wereld kan worden en het feit dat de personages de leeftijd hebben van sommige lezers geeft het een extra ‘echt’ gevoel, waardoor de spanning en de nieuwsgierigheid nog opdrijven en je ogen over de pagina’s vliegen.

De Executie van Daniëlle Bakhuis is een echte aanrader voor wie iets wil lezen dat vlot geschreven is, uitgediepte en volle karakters bevat, de spannende sfeer van een show weergeeft en dit alles wil combineren met een Orwelliaanse, gecontroleerde en totalitaire wereld waarin iedereen in het rijtje moet lopen. Vooral voor jongeren is dit alles behalve eenvoudig. Dit boek heeft alles in huis: spanning, een duidelijke schrijfstijl, twists, (zwarte) humor en mooie uitwerkingen.

Recensie: De Executie – Daniëlle Bakhuis