Recensie: Louise laat niet los RECENSIE

Recensie: Louise laat niet los – Håkon Øvreås 

Louise, Arthur en Bruno hebben een hut gebouwd, maar die hut zal afgebroken moeten worden omdat de rijke Tom Haan een enorme kippenkwekerij wil laten bouwen, precies op de plek waar de hut staat. Ook moet Louise verhuizen, omdat haar vader een nieuwe baan heeft gevonden, ver bij hun woonplaats vandaan. Maar Louise wil helemaal niet verhuizen. De vrienden hebben superheldenkracht nodig om het tij te keren, maar is dat wel genoeg om de hut te redden en Louises vertrek tegen te houden..? 

Louise laat niet los is een spannend verhaal over een groep vrienden die zich soms verkleden als de superhelden Blouise, Bruino en Zwarthur. Wanneer ze superhelden zijn, staan de drie vrienden op tegen de gemene mensen uit de buurt waarin ze wonen, om zo het onrecht en het pestgedrag een halt toe te roepen. Maar de manier waarop de kinderen dat doen, is eigenlijk wel een beetje verkeerd. Wanneer hun actie tegen de domineeszoon uiteindelijk verkeerd uitpakt, leren de vrienden hiervan en leren ze dat je, wanneer je fout zit, je excuses moet aanbieden aan die persoon. 

Louise laat niet los is een makkelijk leesbaar verhaal over situaties die de meeste kinderen wel eens ervaren in hun leven. Daardoor kan de lezer zichzelf herkennen in het verhaal en bouwt hij of zij al snel een band op met de personages.  

De prachtige illustraties in Louise laat niet los, die bijna iedere pagina opvrolijken, zijn getekend door Øyvind Torseter en sluiten perfect aan op het onderwerp dat op dat moment ter sprake komt in het verhaal, waardoor de jonge lezer zich gemakkelijk een beeld kan vormen bij de gebeurtenissen en de personages. 

Ook is Louise laat niet los een enorm leerzaam boek. Soms gebruikt Håkon Øvreås een moeilijk woord in de tekst, zoals bijvoorbeeld het woord ‘'belangenverstrengeling’'. Wanneer zo’n moeilijk woord voorkomt in het verhaal, wordt er op een makkelijk te begrijpen manier ook uitgelegd wat het woord precies betekent. Als dat woord dan later in het verhaal weer terugkeert, geeft Håkon Øvreås een duidelijk voorbeeld doormiddel van handelingen van de personages, waardoor het voor de lezer nog makkelijker wordt om te begrijpen wat het genoemde woord precies inhoudt.  

Een nadeel aan Louise laat niet los is dat het verhaal vaak nogal eentonig is. Er wordt iets te uitgebreid ingegaan op bepaalde situaties; een heel normale (saaie) handeling als bijvoorbeeld het ontbijt blijft erg lang aanhouden. Dit zorgt ervoor dat het verhaal vertraagt en de aandacht van de lezer verzwakt. Iets meer vaart in het verhaal zou het boek niet verkeerd hebben gedaan.  

Louise laat niet los is een makkelijk leesbaar boek, dat net iets te langdradig is op sommige momenten, maar wel erg leerzaam voor kinderen op de basisschool. Voor kinderen die al wat ouder zijn, is het echter geen aanrader. Voor hen zal het verhaal waarschijnlijk te langzaam vorderen om de aandacht erbij te kunnen houden. 

Recensie: Louise laat niet los – Håkon Øvreås