Recensie: Als alles is gezegd RECENSIE

Recensie: Als alles is gezegd – Anne Griffin

In de bar van een Iers hotel maakt de vierentachtigjarige Maurice Hannigan de balans op van zijn leven. Nog eenmaal laat hij de belangrijkste personen uit zijn historie passeren. Bij ieder glas dat hij tot zich neemt, brengt hij een toost uit en ontvouwt zich een nieuwe herinnering. 

Als alles is gezegd is het debuut van Anne Griffin. Een prachtig geschreven roman die door de melancholische gedachten van de hoofdpersoon ons inzichten geeft in de grote vragen van het leven.

Want wat is nu echt belangrijk? Meerdere malen werd aan stervenden de vraag voorgelegd wat hun leven verrijkt heeft. Hieruit is gebleken dat familie en vrienden nog altijd in de top drie staan. Voor Maurice Hannigan zijn het vijf personen die zijn bestaan kleur hebben gegeven. Helaas heeft hij van al deze dierbaren reeds afscheid moeten nemen. Vier ervan zijn overleden. De vijfde is zijn zoon, die na zijn studie emigreerde naar de andere kant van de oceaan.

Een ieder die hij verloren heeft, bracht een enorme leegte met zich mee. Het overlijden van zijn vrouw doet hem echter inzien dat het leven voor hem geen zin meer heeft. Maurice Hannigan is niet het type dat zich aansluit bij een clubje ouderen dat gezamenlijk activiteiten onderneemt. Hij probeert het wel, maar komt er al gauw achter dat de eenzaamheid niet verdwijnt door ervan weg te lopen.

In Als alles is gezegd is spijt een onderwerp dat veelvuldig voorkomt. Maurice Hannigan heeft zeer veel tijd besteed aan zijn werk. Geld verdienen was zijn grote passie. De Ierse boer kwam uit een gezin waar de armoede een grote rol speelde. Op school kon hij niet goed meekomen en hij werd als jongen geadviseerd om zich als knecht nog enigszins nuttig te maken. In het huidige tijdsbeeld zou men er al snel van overtuigd zijn dat zijn leerproblemen werden veroorzaakt door dyslexie.

Als jongeman ontpopt hij zich echter als groot zakenman. Zijn budget groeit enorm door de verhuur van machines en is op deze manier in staat om grote stukken land op te kopen.

Dit brengt de schrijfster op bijzondere wijze naar een zijlijn. Het hotel waar de hoofdpersoon zich bevindt, staat namelijk op zijn grondgebied. Een gouden muntstuk dat hij als kind heeft weten te bemachtigen heeft ooit geleid tot een familievete. De bejaarde Maurice Hannigan is klaar om hier voor eens en altijd mee af te rekenen. 

Anne Griffin heeft een zeer beeldende schrijfstijl waardoor het gevoelsleven van de hoofdpersoon je diep weet te raken. De veelzijdigheid van het karakter maakt dat je van deze man gaat houden. Niet alleen de hoofdpersoon, maar ook alle andere karakters zijn met een grondigheid uitgewerkt zodat er niemand tekort wordt gedaan. Bij de lezer zal iedere passage uit de geschiedenis van Hannigan een emotie oproepen. Verdriet, boosheid, vertedering of onbegrip, je zult er niet aan ontkomen. Een ieder zal zich dan ook met een ander karakter uit de roman verbonden voelen. Dit maakt een boek spraakmakend en uiterst geschikt voor een leesclub. Ondanks dat er zware onderwerpen besproken worden, ontbreekt het boek zeker niet aan humor.

Een Ierse roman die niet snel uit het geheugen zal verdwijnen!

Recensie: Als alles is gezegd – Anne Griffin