Recensie: Magische regels RECENSIE

Recensie: Magische Regels – Alice Hoffman

Alice Hoffmans Magische Regels is een prequel van de roman Magische Praktijken van deze gevierde Amerikaanse schrijfster en uitgebracht in 2017.  Het is een aangrijpend, en intens verhaal waarin fantasie, een vleugje magie door elkaar lopen. Volgens de achterflap ook gebaseerd op een beetje werkelijkheid.

Al meer dan 300 jaar krijgen de Owens-vrouwen de schuld van alles wat er misgaat in hun stadje in Massachusetts. Ze worden gezien als heksen. Velen van hen lopen dan ook weg. Zo ook Susanna. Ze loopt weg voor de kleinzieligheid van het dorpje, maar ook voor de Owens-vloek. Iedere liefde van een Owens-vrouw zal verkeerd aflopen, want zodra ze trouwen zullen hun mannen vroeg sterven. Maar als je goed leest, valt dit laatste eigenlijk wel mee. Zo ook bij Susanna. Ze trouwt een dokter en ze leven samen heel rustig in New York, met hun 3 kinderen, waar Susanna alle magie en magische invloeden heeft afgezworen. Uniek is dat Susanna als een van de enige Owens vrouwen een zoon heeft gekregen…

Susanna probeert haar kinderen ver te houden van magie, want inderdaad de familie Owens bezit speciale krachten. Ze laat de kinderen leven volgens hele strikte regels. Als Frances, of Fanny, echter een formele uitnodiging krijgt om naar Massachusetts te komen, naar hun tante Isabelle in het oude familiehuis, kan Susanna haar niet tegen houden. Het is een van de "Magische Regels" dat Owens meisjes op hun zeventiende terug moeten naar het huis in Magnolia Street. Susanna stuurt de andere kinderen mee, zodat ze een oogje op Frances kunnen houden en ervoor kunnen zorgen dat ze ‘gezond en wel’ terug komt naar New York. Bij tante Isabelle en haar dochter April, ontdekken Franny, Jet en Vincent hun magische verleden, maar ook hun krachten en worden de strikte regels van Susanna ingewisseld voor magische regels. Niets zal meer hetzelfde zijn en de kinderen Owens gaan op zoek naar hun werkelijke identiteit en daarbij moeten ze zich in heel wat bochten wringen om de Owens-vloek te omzeilen en een gelukkig leven voor zichzelf op te bouwen en toch trouw te blijven aan wie ze werkelijk zijn.

De karakters van de drie hoofdpersonen zijn allen heel verschillend en zo reageren ze dan ook op de situaties waar het lot hen voor plaatst. Ieder op hun eigen manier weten ze ‘de vloek’ te omzeilen. Alice Hoffman diept hun karakters op een heldere wijze uit. Eigenlijk heel systematisch en volgens ‘regels’ ontvouwt het verhaal zich. Zo is Franny een kundige heks en degene die behalve zelfstandig en opstandig, ook zorgzaam en liefhebbend is. Ondanks de Owens-vloek bouwt ze een prachtig leven op met haar grote liefde, geheel volgens hun eigen regels. Bridget, of Jet, is de wilde. Ze heeft meerdere liefdes. Ze houdt meer van vrijheid blijheid en wil zich niet binden. Iets wat toen gezien werd als 'zedeloos''. Vincent, de jongste, valt voor zijn werkelijke liefde William Grant. Ook hij vindt een heel aparte manier om lang en gelukkig met William te kunnen leven. Alice Hoffman schroomt niet om duidelijk naar voren te brengen dat homoseksualiteit iets was dat niet echt geaccepteerd werd in die tijd. Al met al is het een boek met de nodige lading, die echter op een mooie luchtige manier gebracht wordt.

Alice Hoffman laat ons in Magische Regels weten, dat mensen altijd trouw aan zichzelf moeten blijven. Magische Regels is een fijn boek om te lezen. Anders dan gedacht gaat het boek niet over ‘magie’ alleen. Magische Regels is meer een boek over wat ‘anders zijn’, in dit geval magisch zijn, voor impact heeft op de levens van de hoofdpersonen. Taboes worden benoemd door Alice Hoffman in Magische Regels, want in de jaren ‘60 van de 20ste eeuw, was men nog niet zo vooruitstrevend en ook de nodige tegenslagen komen aan bod.

Er wordt alleen in het begin gerefereerd aan de heksenjacht in de 17e eeuw. Marie Owens minnaar, John Hathorne (1641-1717) was koopman en magistraat van de Massachusetts Bay Colony en Salem, Massachusetts. Hij stond bekend als een van de meest fanatieke en wrede rechters in de Salem heksenprocessen. Maar dat was het dan met de ‘werkelijkheid’. De familie Owens heeft helemaal geen rol gespeeld in de geschiedenis, dus dat Marie en John een affaire hadden is fictie. 

Magische Regels is zoals gezegd, heel systematisch geschreven. Het boek is opgedeeld in zes delen, ‘Intuïtie’:  de kinderen voelen dat ze anders dan anders zijn. ‘Alchemie’: Franny, Jet en Vincent ontdekken hun eigen magische krachten en de alchemie van de liefde. ‘Toveren’: de magische regels worden uitgediept en toegepast. ‘Elementair’: een mens heeft liefde nodig om te leven. Je kunt er niet voor weglopen. ‘Zwaartekracht’:  het noodlot is als zwaartekracht niet te vermijden, tenzij je het op magische wijze te slim af kunt zijn. ‘Remedie’: de cirkel komt weer rond. Oude wonden helen en het leven gaat weer verder. Sally en Gillian, de nichtjes waar Magische Praktijken over gaat,  komen onder de hoede van Franny en Jet.

Al met al is Alice Hoffmans Magische Regels een mooie roman, waarin je als lezer de geschiedenis van de ‘tantes’ uit Magische Praktijken leert kennen. (Magische Praktijken is verfilmd, met Sandra Bullock en Nicole Kidman.) Ondanks het feit dat het later geschreven is, is het dus eigenlijk het deel ervoor, de prequel. Het is geschreven in een mooie duidelijke stijl, vol gevoel, zonder ooit ergens saai en langdradig te worden. Het blijft boeien en ontroeren. Er wordt slechts zijdelings aan magie gerefereerd en het is eerder een psychologische roman dan een fantasy roman. Voor mij zeker 4 hartjes waard, met als enige minpuntje dat het werkelijke magische deel wat meer naar voren had mogen komen van mij.

Recensie: Magische Regels – Alice Hoffman