Otherhood - William Sutcliffe RECENSIE

Recensie: Otherhood - William Sutcliffe

Hoe zou jij reageren als je moeder ineens met haar koffers voor je deur staat en je mededeelt dat ze een weekje blijft logeren?

William Sutcliffe bedacht dat dit een leuk vraagstuk was en vertelt met Otherhood de reactie van drie heren. Matt, Paul en Daniel waren ooit goede vrienden door de vriendschap tussen hun moeders. Jaren later zijn ze elk hun gang gegaan en het contact tussen de heren is verwaterd. Eén ding hebben de mannen nog wel gemeen: ze genieten van hun leven en ze houden niet van pottenkijkers. De moeders zijn verdrietig en enigszins verbitterd dat ze maar nauwelijks weten wat er in het dagelijkse leven van hun jongens gebeurt. Wanneer er een zoveelste moederdag zonder cadeau passeert, krijgen de dames een idee. Ze gaan naar hun zoons toe om een week bij ze te logeren en de band beter te maken...

Afwisselend krijgen we een kijkje in het leven van een bepaald duo. Bij aanvang van een hoofdstuk wordt er verteld over welke personages je zal lezen en hierdoor is de perspectiefwisseling nergens lastig of ingewikkeld. Simpel en to-the-point, maar degelijk en het bereikt het gewenste doel. De drie moeders hebben hetzelfde standpunt, namelijk een diepere emotionele binding met hun zoon krijgen. De zoons en hun levenswijzes zijn echter totaal verschillend. Dit geeft een leuke twist op een niet al te verrassend verhaal. Elk van de drie moeders blijkt bij aankomst bij hun zoon een andere prioriteit te hebben en deze uiteenlopende kwesties maken het interessant.

De eerste helft van het boek is luchtig en grappig. Kun je je voorstellen dat je een belangrijke borrel van je werk hebt waar je moeder ineens komt opdagen? William Sutcliffe pent deze situatie moeiteloos neer en de wisselwerking tussen Matt en zijn moeder Carol zijn realistisch, ook als je niet tot het mannelijke geslacht behoort of een bijzondere baan bij een naaktblad hebt. De momenten van schaamte als een familielid net ietsjes meer te weten komt dan je eigenlijk had willen onthullen, is voor iedereen wel ergens herkenbaar. Zo krijgt Paul de schrik van zijn leven als hij nietsvermoedend uit zijn werk komt en zijn vriend met moeder Helen aantreft tijdens een theekransje, terwijl hij zich beseft dat hij Helen nooit heeft verteld dat hij homoseksueel is... Juist doordat Sutcliffe zijn karakters laat stralen met alledaagse reacties, is het inlevingsvermogen groot. Niet eenmalig zal er een gniffeltje ontsnappen en misschien weet de auteur je zelfs te laten schaterlachen... 

De tweede helft van het boek gaat een serieuzere kant op en hierin wordt met name de band tussen Daniel en zijn moeder Gillian belicht. Het schetst duidelijkheid over de reden waarom Daniel plotsklaps alles achter zich liet en halsoverkop naar de andere kant van het land, naar het stille Edinburgh, verhuisde. De reden die hierachter schuilt, geeft Gillian een opening om over een gebeurtenis uit het verleden te praten en deze openbaring opent een deur naar een hereniging tussen de twee. Het is alleen ontzettend jammer dat Sutcliffe er voor kiest om slechts één personage tot in de puntjes uit te werken, omdat de harmonie erdoor verdwijnt. Otherhood wil te veel in te weinig pagina's. Een personage minder had al een positief verschil in uitdieping kunnen brengen. De reden waarom er juist voor drie duo's is gekozen, wordt tijdens het lezen echter wel duidelijk. En omdat de roman al vrij snel een grote dosis leesplezier verschaft, vergeef je de lichtzinnigheid. 

Otherhood is een toffe roman die nergens diepgaand is of wordt, maar wel haar lezers weet te verblijden met hilarische passages. Het leesplezier is groot en soms is dat gewoon genoeg. 

Recensie: Otherhood- William Sutcliffe