Een verloren vriendin - Raffaella Romagnolo RECENSIE

Recensie: Een verloren vriendin - Raffaella Romagnolo

Twee meisjes worden, in de eerste helft van de twintigste eeuw, op dezelfde dag in hetzelfde armoedige dorpje in Italië geboren. Anita en Giulia groeien op, worden hartsvriendinnen, en werken samen in een zijdespinnerij. Giulia woont samen met haar moeder in het dorp, Anita groeit op in een boerderij samen met haar omvangrijke familie op het platteland. Allebei dromen ze over een beter leven. Op een gegeven moment besluit Giulia naar Amerika te vertrekken om daar een nieuw leven te beginnen en te proberen daar gelukkig te worden.
Anita blijft achter, samen met haar grote familie. Meer dan veertig jaar later keert Giulia terug naar haar geboortedorp, waar ze al die jaren nauwelijks iets over heeft gehoord.

Een verloren vriendin begint met op de eerste bladzijdes twee heuse stambomen van zowel Anita’s als Giulia’s familie. Deze stambomen worden opgevolgd door een lijst met namen van personages, inclusief een korte beschrijving van deze personages. Romagnolo verwelkomt de lezer op een Italiaanse manier in haar roman. Zoals lezers van Shakespeares werken worden verwelkomd, zo worden de lezers van Een verloren vriendin ook in dit boek welkom geheten.

De plot begint in 1946 met de zin "Het verleden bestaat niet, denkt Mrs Giulia Masca voor het vergrendelde paleis". Deze openingszin geeft al een tipje van de sluier van Giulia’s leven weer, gecombineerd met haar gedachte dat het verleden niet bestaat. Toch keert ze terug naar haar geboortedorp; een gebeurtenis die verschillende tijdsprongen in de plot teweegbrengt. In het begin wordt de lezer duizelig van de tijdsprongen, want ze komen uit het niets. Bovendien vergt het veel concentratie om de tijdsprongen te begrijpen. Gelukkig went dit na een tijdje en kan er gezegd worden: oefening baart kunst. Want naar mate de lezer meer oefent met het bijbenen van die tijdsprongen, hoe gemakkelijker het bijbenen wordt.

De titel Een verloren vriendin past perfect bij de inhoud van het boek. De titelverklaring is snel gemaakt, want Anita en Giulia hebben al die jaren immers geen contact gehad. Bijster origineel klinkt Een verloren vriendin echter niet. Toch laat Google, als je googelt naar de titel, geen andere zoekresultaten vinden dan enkel Romagnolo’s boek. Ook websites waar je boeken kunt kopen of kunt bijhouden wat je leest, tonen enkel Een verloren vriendin van Romagnolo. Dit betekent dat de titel unieker is dan het klinkt!

Romagnolo heeft haar personages sterk neergezet. Ze staan allen met beide benen stevig op de plot en vallen niet snel om. Deze sterke personages dragen op een positieve manier bij aan een goede plot. De plot is interessant én blijft nog lang narommelen in je hoofd, omdat er nog veel stof tot nadenken overblijft. Ook als je Een verloren vriendin hebt uitgelezen, is de kans groot dat het boek je nog bijblijft. En het is knap dat een boek met zo’n waterige, niet-spetterende titel toch in je geheugen wordt gegrift.

Romagnolo heeft een goede plot met sterke personages op papier gezet, gebundeld onder de titel Een verloren vriendin. Over de titel kan gezegd worden dat hij niet origineel klinkt, maar dat wel is! Daarnaast zet ze Italië duidelijk op de kaart met haar roman, vooral met de binnenkomer op een Shakespeare-achtige manier.

Recensie: Een verloren vriendin - Raffaella Romagnolo