Het vijfde meisje - J. D. Barker RECENSIE

Recensie: Het vijfde meisje - J. D. Barker

Slechts vier maanden na de perikelen uit Horen, zien, zwijgen lijkt het noodlot weer toe te slaan. Het levenloze lichaam van een jonge meid wordt gevonden in een bevroren meer, maar de tijd van overlijden komt niet overeen met het bevroren water rondom haar. Na autopsie blijkt dat ze ook nog eens is verdronken in zout water, terwijl het een zoetwatermeer is. Dat er een ingenieus brein achter de moord zit, is duidelijk. De verdenkingen gaan de richting van Anson Bishop op, ook wel bekend onder de naam 'Aap' en '4MK-killer'... 

Het Vijfde Meisje geeft ons niet alleen een joviaal weerzien met het rechercheteam uit het eerste boek; ook dezelfde moordenaar laat nogmaals zijn kwaliteiten zien. Het verhaal bevat veel vaart en actie en de korte hoofdstukken benadrukken dit. De hoofdstukken wisselen de perspectieven van verschillende personages af en hierdoor krijgen we een compleet beeld voorgeschoteld. Toch is het nergens té veel, want Barker laat genoeg lijntjes open om zijn lezers zelf het verhaal uit te laten puzzelen. 

Doordat de vertellingen afwisselend worden verteld, krijgen we een fijn en compleet geheel. Uiteraard komt het politieteam aan het woord, maar niet alleen komt het politieteam aan het woord, ook maken we kennis met de gedachtegangen van de moordenaar en de slachtoffers. De methodes van de moordenaar zijn gruwelijk en zorgen voor een mooie spanningsboog in Het Vijfde Meisje. De tensie gaat gestaag omhoog naarmate de pagina's vorderen. Barker doet dit door een tijdslijn toe te voegen. Doordat je niets anders wil dan de feiten op een rij zetten en hiermee een conclusie te kneden, zorgt het tikken van de klok ervoor dat je de tijdsdruk zelf ervaart. Dit is een zeer goede keuze, want hoewel de identiteit van de dader al vrij snel bekend is, zorgen deze details ervoor dat je je absoluut niet zal vervelen. Een aantal verrassende wendingen laten je meermaals twijfelen aan de constatering die je tot dat moment had opgebouwd. 

Van de getroebleerde detective Sam Porter die we in het eerste deel leerden kennen is weinig meer over. Hij heeft het verlies en gemis van zijn vrouw een plaats weten te geven en op een paar noties na wordt er nog weinig op ingegaan. Zijn verdriet is verdreven door andere zaken, want hij wordt door collega's nagestaard als 'de man die de seriemoordenaar liet ontsnappen'. Hiermee heeft hij zich dus andere ellende op de hals gehaald. Door sommige collega's wordt hij er zelfs van verdacht een samenwerking met de moordenaar te zijn aangegaan en dit leidt tot een verplicht verlof. Het kleineert hem niet en Porter aanvaardt het besluit tot zijn non-actieve periode met opgetogen hoofd, terwijl hij op hetzelfde moment besluit dan zelf maar de touwtjes in handen te nemen. Deze beslissing zorgt voor een moreel knelpunt. Hoewel je Porters beweegredenen ontzettend goed kunt begrijpen en hierdoor dus achter zijn keuzes kunt staan, wil je op hetzelfde moment niets liever dan een handvol verwijten naar zijn hoofd slingeren. Hij is en blijft immers een agent... 

Het Vijfde Meisje is een waardige opvolger in de trilogie over de 4MK-killer. Het eind is alleen zo abrupt, dat het niets anders is dan een lokkertje naar het volgende boek. Het is duidelijk dat Barker nog niet klaar is met zijn vertelling over Sam Porter en Anson Bishop. Laten we hopen dat Boekerij vlotjes aan de vertaling van het derde, en tevens laatste, boek zal beginnen want de spanning is om te snijden!

Recensie: Het vijfde meisje - J. D. Barker