Toen ik dood was - Loes den Hollander RECENSIE

Recensie: Toen ik dood was - Loes den Hollander

Maryan en Thaïs horen rond dezelfde tijd van hun partners, Floris en Tony, dat ze uit elkaar willen. Dit verwerken ze beide op hun eigen manier, maar al snel blijkt dat er iets niet klopt. Zowel Floris als Tony is verdwenen. Niemand weet waar de mannen zijn, en al snel gaat de politie op zoek naar ze. De twee zaken beginnen verdacht veel op elkaar te lijken. Maar is er écht niemand die weet waar ze zijn, of toch wel?

Al vanaf de eerste pagina zit je in dit boek. Je begint te lezen over Maryan, die net van haar man heeft gehoord dat hij van haar wil scheiden. Ze begrijpt niet waarom, omdat het voor haar nogal uit de lucht komt vallen. Floris houdt vol dat er geen ander is, maar al snel komt Maryan er achter dat dat wel zo is. Dit zorgt, geheel begrijpelijk, voor woede en onbegrip van haar kant. In korte hoofdstukjes lezen we hoe zij verder gaat met haar dagelijks leven en hoe ze omgaat met het verraad van Floris. Hierna komen een aantal hoofdstukken over Fanny Lemaire. Haar hoofdstukken worden vanuit de eerste persoon geschreven. Hoe zij in het verhaal past wordt langzaam duidelijk, maar het duurt wel even voor je helemaal begrijpt wat er gaande is in haar leven. Dat is niet vervelend, het zorgt er juist voor dat je interesse gewekt wordt. Als laatste komen er wat hoofdstukken over Thaïs en haar problemen, die ook begrijpelijk zijn. Je kunt je een klein beetje voorstellen hoe verraden de vrouwen zich voelen, waardoor hun acties duidelijk te verklaren zijn. Of, in ieder geval te begrijpen. Dan gaat Loes den Hollander weer over naar een van de andere hoofdpersonages, en zo gaat het de rest van het boek door.

Toen ik dood was lijkt eerst een vreemde titel. Hoe kun je terugkijken op een periode dat je dood was? Dit is echter wel te verklaren, en dan past de titel erg goed bij het boek. Een van de personages besluit namelijk dat ze na een heel aantal jaren haar eigen leven wil gaan leiden, en echt wil gaan leven. Hierdoor voelt het alsof ze al heel lang niet echt geleefd heeft, en ze benoemd dat ook als de periode waarin ze dood was.

Van begin tot eind is Toen ik dood was een heerlijk boek. Loes den Hollander weet je meteen te pakken en houd je aandacht ook het hele boek lang vast. Het leest heerlijk weg en doordat de hoofdstukken kort zijn, lees je heel makkelijk door. De verschillende personages hebben op hun beurt ook niet super veel hoofdstukken per keer, waardoor je ook gauw denkt ´Ik lees de hoofdstukken over dit personage nog even af!´ Binnen een mum van tijd zul je dit boek uitlezen!

Recensie: Toen ik dood was - Loes den Hollander