De liefde van Luna - Christine Linneweever RECENSIE

Recensie: De liefde van Luna - Christine Linneweever

Het geweldige, gezellige en relaxte leven van de jonge Luna stort in als ze wordt verkocht aan een paardenhandelaar. Ze ruilt haar paardenvriendin en groene weilanden in voor een donkere container. Bij de paardenhandelaar krijgt ze op de eerste dag een zadel op haar rug en moet ze dat accepteren. Maar het lukt Luna niet om het zadel en het hoofdstel te accepteren, laat staan een berijder! Het gaat allemaal zo snel en hardhandig, dat Luna helemaal in de knoop raakt en alle vluchtwegen die er zijn probeert. De paardenhandelaar lijkt de hoop op te geven en zet haar uit onmacht te koop. Luna krijgt wat kalmerende middelen als er een jongedame als potentiële koper op de stoep staat. Deze jongedame heet Sterre en is op zoek naar een pony die ze zelf kan opleiden. Lukt het Sterre om Luna’s vertrouwen te winnen en haar te laten zien dat rijden niet eng is?

De liefde van Luna gaat over de jonge pony Luna. Luna is een mooie, goed verzorgde pony met een aftekening op haar voorhoofd van een halve maan; vandaar de naam Luna. Luna heeft het erg naar haar zin, tot ze wordt verkocht aan paardenhandelaar Johan. Hier komt ze helemaal in de knoop te zitten. Luna krijgt afkeer voor het zadel en het hoofdstel en angst voor mensen. Gelukkig heeft Luna alleen angst voor mannen, want als ze Sterre voor het eerst ziet, merkt ze dat ze toch nog een klik kan hebben met sommige mensen… Linneweever heeft De liefde van Luna duidelijk geschreven, waarbij ze de gedachten, gevoelens en handelingen van pony Luna erg goed via het papier overbrengt naar de lezer.

De lezer kan niet anders dan meeleven met Luna. Luna wordt zo veel onrecht aangedaan. Luna ondervindt pijn en stress. De lezer voelt met Luna mee. Dit komt doordat Linneweever het verhaal pijnlijk realistisch heeft geschreven. Hoewel De liefde van Luna een kinderboek is, windt Linneweever er geen doekjes om. De lezer komt alles te weten over hoe paardenhandelaar Johan te werk gaat, ook al doet dit Luna veel verdriet en maakt dit haar kapot. In de echte boze buitenwereld lopen er ook zulke paardenhandelaren rond.

Doordat Luna in het eerste deel van het verhaal “verpest” wordt, gooit Linneweever een extra schep spanning in het verhaal. Deze spanning blijft aan de rode draad van De liefde van Luna hangen. Hoewel niet ieder hoofdstuk met een cliffhanger eindigt, blijft de lezer toch met de vraag hangen: Komt het nog wel goed met die pony? Sterre doet haar best om Luna stapje voor stapje meer op haar gemak te laten zijn, maar enkel door snel de volgende bladzijdes om te slaan komt de lezer erachter of het Sterre lukt.

Linneweever hanteert een juiste schrijfstijl. Wellicht heeft zij deze schrijfstijl steeds verder ontwikkeld gedurende het schrijfproces van alle twaalf boeken van de Gouden Paarden-serie, waarvan De liefde van Luna ook deel uitmaakt. Linneweever weet hoe zij haar lezer erbij kan houden. Zo begint De liefde van Luna met een ijzersterke eerste alinea: “Luna staat in een hoekje van de container en ze bibbert over haar hele lijf. Het is stikdonker. Nergens komt een straaltje licht door een kiertje, maar het moet inmiddels toch zeker weten dag zijn. Ondanks haar vermoeidheid staat de bruine merrie op scherp. Met haar hele lichaam probeert ze signalen van buitenaf op te vangen. (…) Alles in haar staat klaar om weg te hollen als het nodig is, ook al weet ze dat ze nergens naartoe kan.” Alleen maar lof voor de werken van Linneweever!

Kortom: De liefde van Luna is een absolute aanrader. De plot is realistisch, goed opgebouwd en pijnlijk. Linneweever weet de jonge lezer te raken met een juiste schrijfstijl en ijzersterke alinea’s. Bovendien houdt ze de spanning erin. Nogmaals: alleen maar lof voor de werken van Linneweever!

Recensie: De liefde van Luna - Christine Linneweever