Eén is altijd gelijk aan één - Elke Sannen RECENSIE

Recensie: Eén is altijd gelijk aan één - Elke Sannen

Elia is het constante gepest van Segundo, de zoon van het leider van het eiland waar Elia woont, helemaal zat. Hij komt voor zichzelf op door een bak water over Segundo’s hoofd te gooien. Dit wordt hem absoluut niet in dank afgenomen en hij wordt voor straf naar het paleis van de dictator gestuurd om daar te helpen. De moeder van Elia weet niet wat ze moet doen, maar Elia heeft geen andere keus dan te gaan. In het paleis ontmoet hij nieuwe vrienden, zelfs familieleden die hij jaren niet gezien heeft. Maar het gevaar voor Elia is niet geweken. Zal hij ooit nog heelhuids uit het paleis kunnen gaan?

Eén is altijd gelijk aan één van Elke Sannen volgt de zeventienjarige Elia. Het verhaal speelt zich af in het fictieve Belazo No Mar, waar Elia met zijn moeder weggeborgen onder de school woont. Zijn vader is jaren geleden meegenomen door de militaire politie, dus hij woont alleen met zijn moeder. Wanneer ook Elia wordt meegenomen door de militaire politie is zijn moeder ten einde raad. Dit boek neemt je mee in een fictieve wereld, maar toch worden actuele thema’s rondom politiek besproken. Elke Sannen is het gelukt een wereld te creëren die je niet kent, maar waar de lezer zich toch in thuis zal weten te voelen. Op de schutbladen van het boek staat een plattegrond van het eiland en de buureilanden waar Elia woont. Zo wordt duidelijk waar hij woont en waar het paleis zich bevindt; helemaal aan het andere kant van het eiland. Door deze plattegrond wordt de wereld waar Elia in leeft visueel gemaakt, wat helpt bij de verbeelding van het verhaal.

Een groot pluspunt aan Eén is altijd gelijk aan één is de schrijfstijl van Elke Sannen. Ze schrijft simplistisch, maar meelevend. Ze maakt gebruik van korte zinnen, waardoor je vlot door het boek heen zult gaan. Echter, ook al is het gebruik van woorden niet ingewikkeld, toch weet Elke Sannen mooie zinnen te creëren. Het verhaal zelf is ook erg spannend, omdat je geen idee gaat hebben hoe het af zal gaan lopen. Gaat Elia het overleven in het paleis? Hoe staat het er met zijn moeder voor? Een land met dictatuur is totaal niet meer van deze tijd, dus zal de dictatuur blijven bestaan? Allerlei politieke vraagstukken die aan bod komen, wat het maakt dat je als lezer het boek niet zult kunnen wegleggen. Daarnaast is Elia een zeer prettig personage om over te lezen. Je gaat met hem meeleven, zeker omdat hij erg gepest wordt door Segundo. Segundo heeft het op hem gemunt, omdat de moeder van Elia 'maar' een schoonmaakster is.

De vader van Elia is niet meer in zijn leven, maar toch geeft hij Elia steeds adviezen. Toen Elia klein was, heeft hij Elia een dierenboek gegeven. In dit boek staan allerlei dieren beschreven. Wanneer Elia niet weet wat hij moet doen, slaat hij het dierenboek open en geeft het boek antwoorden op zijn vragen. Bijvoorbeeld toen hij zijn dierenboek opensloeg en bij de wombat uitkwam. Het advies luidde: “Hoewel de wombat eruitziet als een mollig beertje, is hij niet verwant aan de beer. Hij behoort tot de buideldieren. Het is een vreedzaam dier. Hij eet grassen en wortels, graast rustig en maakt daarbij geen harder geluid dan een soort grommend gekuch.” Hieruit concludeert Elia dat hij braaf zal zijn en moet kalmeren. Op deze manier is de vader van Elia toch in zijn leven, wat natuurlijk erg ontroerend is.

Eén is altijd gelijk aan één is een verrassend goed boek dat je meeneemt in een andere wereld. Je gaat meeleven met de fijne personages. Omdat het boek erg spannend is, zal je het binnen de kortste keren uitlezen.

Recensie: Eén is altijd gelijk aan één - Elke Sannen