Borealis - Marloes Morshuis RECENSIE

Recensie: Borealis - Marloes Morshuis

Het geschenkboek voor kinderen van Nederland leest is dit jaar een avontuurlijk verhaal met de klimaatopwarming in de hoofdrol.

Joppe, een 13-jarige Nederlandse jongen, is samen met tientallen andere kinderen van over de hele wereld in Borealis ondergebracht. Met 180 zijn ze ontvoerd. Ver weg van hun ouders en de bewoonde wereld. Ze worden streng in de gaten gehouden door mensen die zichzelf de Trias noemen. Naarmate de winter kouder wordt in het gure land , worden ook de Trias grimmiger. Lukt het Joppe en zijn vrienden om terug naar huis te komen?

De klimaatopwarming: het is een veelbesproken en ophefmakend thema dezer dagen. Je kan er niet omheen; in het nieuws, op sociale media en ook in de jeugdliteratuur komt het aan bod. Marloes Morshuis lijkt goed met het immense thema om te kunnen: het boek heeft een belerende boodschap, maar is weinig opdringerig. Het vormt een solide basis waarop een intrigerend verhaal verteld wordt.

Borealis leest lekker weg, het verhaal bevat veel spannende momenten en het verliest geen ogenblik aan snelheid. Integendeel, soms raast het maar door en is er weinig diepte. Als lezer ben je soms nog niet helemaal bekomen als er alweer een volgende schok komt. Er is weinig tijd voor het uitdiepen van personages zoals Lilja of Nyota.

Joppe zelf is een mooi personage. Hij wordt beschreven als een chagrijnige, jonge puber, maar eentje die zoveel kracht heeft dat hij voor zijn vrienden door het vuur zou gaan. Hij is herkenbaar en grappig tegelijk.

Geloofwaardig is het niet allemaal, maar Marloes Morshuis vertelt het allemaal met zoveel zwier dat zelfs de meest ongeduldigen zullen blijven doorlezen. Want wie wil nu niet weten wie de Trias zijn, en of de arme kinderen terug naar huis kunnen? De vriendschap tussen Joppe en zijn drie beste vrienden is aandoenlijk.

Er zitten niet echt magische elementen in, maar Borealis had bij vlagen toch wel iets fantasy-achtig. Over de verhaallijnen is goed nagedacht en het geheel staat stevig op zijn pootjes.

Des te spijtiger was het einde. De spanning was mooi opgebouwd tot wat een spetterend einde had moeten worden, maar het werd een klimaattop-climax: een anticlimax dus. Borealis had een happy ending kunnen kiezen of een dramatisch slot, maar het werd een vervreemdende mix. Heel erg jammer, want je blijft als lezer enorm op je honger zitten.

Desondanks is dit een verdienstelijke jeugdroman van Morshuis, want het laat kinderen met plezier lezen én ze toch over iets enorm belangrijk nadenken, namelijk wat er met onze aarde moet gebeuren. De scéne waarin Joppe de smeltende bossen ziet, zou eigenlijk een fantasiebeeld moeten zijn, maar het is de harde realiteit. Het is goed om daar eens over na te denken, en een vruchtje te planten in de hersenen van jonge én oude lezers!

Recensie: Borealis - Marloes Morshuis