Te licht bevonden - Miklós Bánffy RECENSIE

Recensie: Te licht bevonden - Miklós Bánffy

Te licht bevonden is het tweede deel van de Transsylvaanse trilogie. Het boek begint een jaar nadat het eerste deel, Geteld Geteld, is geëindigd. Het is het begin van de twintigste eeuw, de tijd dat Transsylvanië nog onderdeel was van het Koninkrijk Hongarije. Er is grote politiek onrust, de aanloop tot wat later de Eerste Wereldoorlog zal worden. De hoofdpersoon graaf Bálint Abády is parlementslid. Hij heeft zijn hart verloren aan Adrienne. Zij zit vast in een liefdeloos huwelijk en wordt thuis slecht behandeld. Niet alleen door haar man maar ook door haar schoonmoeder die Adrienne de toegang tot haar dochtertje ontzegt. Bálint en Adrienne hebben een affaire maar hun relatie wordt steeds gecompliceerder en gevaarlijker. Ook is de affaire tot afschuw van Bálints moeder, die hele andere plannen voor haar zoon heeft.

Te licht bevonden is voor de liefhebbers van andere culturen. Het boek staat vol gedetailleerde en bijna poëtische beschrijvingen van prachtige natuur, enorme huizen, jachtavonturen en lange gesprekken. Je wordt meegenomen in een wereld van landgoederen, graven en gravinnen, balfeesten die de hele nacht duren, huwelijken uit plicht en geheime affaires uit passionele liefde. Miklós Bánffy (1873-1950) heeft Te licht bevonden in 1937 geschreven. Zijn Transsylvaanse Trilogie werd tijdens zijn leven geen succes. Zijn volwassen dochter besloot jaren na de dood van haar vader de boeken naar het Engels te vertalen. Een Amerikaanse uitgever pakte het in 1999 op en het is pas sindsdien dat de de boeken in populariteit toe nemen. 

Miklós Bánffy was zelf een graaf en diplomaat. Hij heeft de hoofdpersoon uit het boek, graaf Bálint Abády, voor een gedeelte op zijn eigen leven gebaseerd. Het taalgebruik van Miklós Bánffy is ouderwets en poëtisch. Wel zijn al zijn beschrijvingen, zoals van politieke onderhandelingen, gesprekken, natuur, georganiseerde jachten en balfeesten erg lang en uitgebreid. Vooral de passages over de politieke vergaderingen en betogen zijn lang en zullen voor sommige lezers een uitdaging vormen. Zijn trilogie is inmiddels in zes talen vertaald en niet alle vertalingen hebben alle uitgebreide beschrijvingen uit het origineel overgenomen. De Nederlandse vertaling is wel het complete boek. Dit maakt Te licht bevonden aan de ene kant een wat langdradig boek, terwijl het tegelijkertijd onweerstaanbaar is en uitnodigt om te blijven lezen. Door de gedetailleerde beschrijvingen waan je jezelf in de landgoederen tussen de heren in smoking en de dames in zijden japonnen. De relatie van Adrienne en Bálint is zo passioneel, gecompliceerd en onvoorspelbaar dat het het waard is om Te licht bevonden tot het einde toe te blijven lezen, door alle lange beschrijvingen heen. En om uit te kijken naar het derde en laatste deel van de trilogie dat in 2020 in Nederland uitkomt.

Recensie: Te licht bevonden - Miklós Bánffy