Doods Geheim - Robert Bryndza RECENSIE

Recensie: Doods Geheim - Robert Bryndza

Doods Geheim alweer het zesde deel in de reeks waarin het bekende politieteam van Londen de hoofdrol vertolkt. De avonturen van Foster, Moss en Peterson zijn per boek losstaand te lezen. Toch is het aan te raden bij het eerste deel te beginnen en de reeks opvolgend te lezen. Het geeft inzicht in de persoonlijke ontwikkelingen van de personages en dat vergroot het leesplezier.

Bryndza startte zijn reeks wat moeizaam, maar liet merken dat hij leerde van de kritiek van zijn lezers. De vooruitgang was goed merkbaar en de serie werd per nieuwe uitgave sterker. Niet alleen de band tussen de teamleden van het politiekorps groeide, ook wist Bryndza een band tussen de personages en zijn lezers op te bouwen. Daarom is het ontzettend jammer dat Doods Geheim voorlopig het laatste deel in de reeks zal zijn. De auteur vertelt ons echter dat we ons geen zorgen hoeven te maken omdat hij nog genoeg belevenissen voor Erika in petto heeft. Het is nu alleen even tijd voor iets anders. Zou hij met Doods Geheim het niveau van zijn vorige boeken weten te evenaren?  

De gezelligheid van de kerstdagen zijn in volle gang aanwezig en na de reddingsactie van het vorige boek is Erika bij haar werkgever uitgenodigd voor een lunch. Onderweg stuit ze echter op een plaats delict. Danseres Marissa Lewis blijkt op een bijzonder gewelddadige manier te zijn vermoord in haar eigen voortuin. Erika's nieuwsgierigheid krijgt de overhand en ze vergeet de tijd. Evenals de lunch... 

Het kan wel gezegd worden dat de auteur ondertussen een vast patroon heeft in zijn boeken. Je zou denken dit stigma ondertussen saai en voorspelbaar zou zijn geworden, maar niets is minder waar. De start van het verhaal is erg sterk. Beknopt, maar toch vol details, krijgen we te lezen over de lugubere moord op Marissa. De korte hoofdstukken zijn krachtig en bevatten elk nieuwe informatie die een bijdrage leveren aan de spanning. Marissa blijkt zoveel complexer in elkaar te zitten dan gedacht, maar daar blijft het niet bij. Bij elk antwoord komen er nieuwe vragen naar boven die je maar al te graag wil beantwoorden. 

Anders dan in de laatste delen is dat de auteur ons in spanning houdt over de identiteit van de dader. We weten net zo veel (of is het juist weinig?) als de agenten en zitten hiermee op hetzelfde niveau als zij. Het motiveert om die Sherlock Holmes-genen aan te slingeren en het team te helpen om de moord op te lossen. De schrijfstijl is wederom kort en krachtig, zoals we ondertussen van de auteur gewend zijn. Nergens worden overbodige woorden gebruikt en de schrijfstijl is simpel en vlot. De constante stroom van onbeantwoorde vragen helpt mee om door te willen lezen en hierdoor ben je waarschijnlijk een stuk sneller bij de laatste bladzijde aanbeland dan je van tevoren had gedacht.

Hoewel de personages op persoonlijk vlak niet veel vooruit lijken te gaan, laat de auteur ze wel ontplooien. Verschillende open stukjes uit vorige delen krijgen feedback. Zo blijkt de lieflijke Peterson geheimen te hebben waar hij niet goed voor uit durft te komen. Als Moss in de juiste hoek gedreven wordt, blijkt dat ze een stuk pittiger is dan werd gedacht en Foster heeft tóch wel breekbare punten in haar harde verschijning. Deze trage kennismaking met de hoofdpersonen heeft toch gevolg dat je ze bij elk boek meer in je hart sluit en je nieuwsgierig blijft naar het beloop.

Om kort te zijn: Bryndza stelt absoluut niet teleur! Doods Geheim is weer een waardige opvolger in de reeks. Het verhaal is gelaagd en heeft een mooie spanningsopbouw, de personages weten te raken en een aantal fijne wendingen weten te verrassen. Hoewel we het voorlopig even zonder het sterrenteam zullen moeten doen, is de deur nog niet op slot gedraaid. Hopelijk gaat de auteur het team net zo hard en snel missen als wij en bedenkt hij snel een nieuw avontuur. Ondertussen kunnen we ons vermaken met de start van zijn nieuwe reeks: Nine Elms. Het is nog niet vertaald naar het Nederlands. 

Recensie: Doods Geheim - Robert Bryndza