De stroopwafelshop - Astrid Harrewijn RECENSIE

Recensie: De stroopwafelshop - Astrid Harrewijn

Wanneer Suze van een werkgever uit haar studententijd het aanbod krijgt om mee te doen aan een wedstrijd, accepteert ze de uitdaging vol enthousiasme. Als zij in New York een koffietentje draaiende weet te houden en na een jaar meer winst heeft gemaakt dan haar concurrentie in Rome en Parijs, wint ze honderdduizend euro. Simpel zat, toch? Ze krijgt echter al snel spijt van haar impulsieve actie. Aangekomen in het criminele Bushwick, waar ze haar koffie en stroopwafels moet zien te verkopen, wil ze het liefst direct weer naar huis. Toch weet ze met hulp van de locals haar stroopwafelshop op te zetten. Gaat het haar lukken om de hoofdprijs te winnen?

De proloog van De stroopwafelshop is pakkend en na de eerste bladzijden word je meegezogen in het verhaal van Suze. Astrid Harrewijn heeft een vlotte pen en na slechts een aantal alinea's is het de lezer duidelijk wie Suze is, wat ze wil bereiken en hoe ze in haar huidige situatie terecht is gekomen. Je kunt je direct in haar inleven. Suze is goedgehumeurd en optimistisch, maar ook een twijfelaar. Ze wil risico's nemen en uit haar comfortzone stappen, maar gewaagde keuzes maken gaat wel gepaard met angst: "Wat voor een loser ben je als de hele wereld voor je openligt en je toch de verkeerde keuze maakt?" Dat maakt haar situatie voor iedereen (met of zonder quarter- of midlifecrisis) heel herkenbaar.

Identiteit en keuzes maken zijn belangrijke thema's in De stroopwafelshop, maar ook thema's zoals eenzaamheid en geluk passeren de revue – thema's die in het huidige zelfhulptijdperk actueel en relevant zijn. De manier waarop die thema's worden behandeld voelt ietwat belerend. In lange monologen delen personages hun levenslessen. Vaak voelen die monologen onnatuurlijk en ze voegen niet altijd iets toe.

De vlotte pen waarmee Harrewijn schrijft is niet alleen haar kracht, maar ook haar valkuil. Op veel punten voelt het verhaal te gehaast. Eenzaamheid, enthousiasme, schaamte, opwinding en verdriet wisselen elkaar in zo'n hoog tempo af dat je de stemmingswisselingen van Suze af en toe nauwelijks kan bijbenen. Voordat je een hoogtepunt kunt vieren, komt er alweer een dieptepunt aan.

De haast van het verhaal komt voornamelijk voort uit de vele verhaallijnen die worden uitgewerkt. Behalve Suze zelf komen er een heleboel andere personages langs, die het verhaal op een zijspoor brengen. Die verhaallijnen zijn niet allemaal even sterk. Sterker nog: sommige doen weinig goeds voor de geloofwaardigheid van het verhaal, zelfs binnen de rekbare grenzen van een feelgood-plot. Eén van de verhaallijnen mondt zelfs uit in wat een flinke traumatische ervaring zou moeten zijn, waar vervolgens overheen gewalst wordt alsof het helemaal geen big deal is.

Desondanks is De stroopwafelshop een aanrader voor iedereen die houdt van stroopwafels (en cheesecake en brownie), droomt over New York en stiekem wel een eigen koffietentje zou willen beginnen. Met De stroopwafelshop zet Astrid Harrewijn een sprankelende roman neer over doorzettingsvermogen, solidariteit, vrijheid, liefde en het najagen van je dromen. Een heel geschikt boek om in een avondje te lezen onder het genot van een kopje thee – en natuurlijk een stroopwafel.

Recensie: De stroopwafelshop - Astrid Harrewijn