Vuurgeesten - R.O. Kwon RECENSIE

Recensie: Vuurgeesten - R. O. Kwon

Phoebe en Will leren elkaar kennen op een vooraanstaande universiteit in Amerika en de vonk slaat over. Al snel hebben ze een relatie met elkaar. Ze proberen hierin een gemis te verbergen. Phoebe stelt zichzelf verantwoordelijk voor de dood van haar moeder, Will heeft zijn geloof opgegeven en bevindt zichzelf in een vacuüm die hij niet kan opvullen. Door deze leegte wordt Phoebe als een magneet aangetrokken tot een extremistische christelijke sekte met een charismatische leider. Als ze plotseling van de aardbodem verdwijnt en blijkt dat de groep een aanslag heeft gepleegd stelt Will alles op alles om haar te vinden.

Ken je dat ongemakkelijke gevoel als je popcorn eet en er zo'n velletje tussen je tanden blijft steken? Wat je ook doet, hoe je ook met je nagels peutert, het komt niet los. Dat is het gevoel dat je krijgt tijden het lezen van Vuurgeesten van Kwon. Na 10 jaar schaven, schrappen en opnieuw schrijven (er zijn 20 versies van!) durft Kwon eindelijk haar debuut de wereld in te sturen, en het is duidelijk een gewaagde binnenkomer. De omslag en samenvatting doen je verwachten dat je een thriller instapt. Hoewel de verhaallijn hier zeker aan doet denken, is dit niet het hoofdthema van Vuurgeesten. In plaats daarvan krijg je te maken met pijn, met gemis en bovenal met hoe verschillende mensen omgaan met verlies. In het bijzonder krijgen we een plaatje voorgeschoteld over welke extreme stappen iemand kan zetten voordat ze zich realiseren dat ze op het verkeerde pad zijn, of hier juist nooit achter komen. Ze verliezen zichzelf in hun verdriet en daarmee hun identiteit. Kwon weet dit razend goed neer te zetten en deinst niet terug voor moeilijke onderwerpen.

De schrijfstijl is wel iets waar je in moet komen. Je verandert vaak van perspectief, dan wel vanuit Phoebe, Will, of zelfs kleine fragmenten vanuit het oogpunt van John Leal, de leider van de sekte waar Phoebe zich bij aansluit. Hierdoor wordt het soms wat onoverzichtelijk, ook al staat bij elk hoofdstuk aangegeven vanuit wiens perspectief je op dat moment leest. Veel dialoog is er niet, en hoewel dit op zichzelf uniek is, doet Kwon dit wel op een hele specifieke manier, waardoor je halverwege het boek bijna nog steeds het gevoel hebt dat je de intro aan het lezen bent. Er is een hoop informatie waar je doorheen moet, voordat je echt het gevoel hebt dat Vuurgeesten van start gaat.

Vuurgeesten is een ontzettend sterk verhaal, met een zwaar thema waar je niet omheen kunt. Het feit dat Kwon een christelijke groep heeft gekozen voor haar 'antagonist' is een blijk van haar unieke kijk op de wereld. Haar kracht klinkt dan ook in alles door, en is zeker een aanrader voor de lezer die graag haar oog houdt op de schrijvers van morgen.

Recensie: Vuurgeesten - R. O. Kwon