Max Modderman: Grappenstrijd - Matt Stanton RECENSIE

Recensie: Max Modderman: Grappenstrijd - Matt Stanton

In Grappenstrijd is de hoofdpersoon Max Modderman erg geïnteresseerd in Pip, het nieuwe meisje in de klas. Max zal niet toegeven dat hij haar meer dan leuk vindt, maar hij doet er alles aan bij haar in de buurt te komen en indruk te maken. Als hij eindelijk de moed heeft verzameld om bij haar aan te bellen, gooit haar tweelingbroer Sven een emmer water over Max heen. En dat betekent oorlog, een echte grappenoorlog!

Max Modderman: Grappenstrijd is geschreven én geïllustreerd door Matt Stanton. En beide aspecten heeft hij knap gedaan. Grappenstrijd is een echte graphic novel. De uitstraling en de illustraties zorgen ervoor dat dit boek past in het rijtje boeken zoals Het leven van een loser, Niek de Groot, Tom Groot en de Boomhutserie. De tekeningen zijn in zwart-wit, een beetje stripachtig weergegeven. Tekst en illustraties vormen een goed geheel, vullen elkaar aan waar nodig. Je kan de illustraties, met soms ook tekst erbij, niet overslaan. Ze horen bij het verhaal.

De setting van het boek is een schoolkamp. Het leukste uitje van het jaar. Dit jaar gaat de klas van Max naar het Stille Water. Alleen zal de kamplocatie allesbehalve stil zijn. Max en Sven vechten hier namelijk hun grappenoorlog uit. En die grappen zijn inderdaad stuk voor stuk hilarisch. Van een rugzak die binnenstebuiten is gekeerd, letterlijk, tot drijvende luchtbedden op het meer, inclusief de eigenaar van het luchtbed. Geintjes die kinderen vanaf een jaar of 9 zeker aan zullen spreken. Geintjes die ze zelf misschien ook wel uit willen halen…

Tijdens het schoolkamp blijkt echter dat niet alleen Max en Sven de beste grap proberen uit te halen. Er is een onbekende derde partij in het spel… En hebben de Knokeldraken, die sinds eeuwen weer opgedoken schijnen te zijn rondom het Stille Water, hier iets mee te maken? Matt Stanton heeft tussen alle humor genoeg spanning over gelaten. Je wordt getriggerd om verder te lezen.

De schrijfstijl van Matt Stanton is met veel humor. En die humor is bijna bij het droge af, waardoor je ten eerste sympathie krijgt voor Max en ten tweede tijdens het lezen van het boek constant een grijns op je gezicht hebt. Niet lachen is gewoon geen optie. Lukt je ook niet. Wie neemt er nu zijn eend mee op schoolkamp, alleen om indruk te maken op een meisje? Juist, Max. En als Max bij het instappen van de kano al kopje onder gaat in het meer, lees je:

Hugo duwt zijn peddel naar me toe, maar daarbij geeft hij me zo’n harde mep in mijn buik dat ik van de kano val en – SPLET – in het water terechtkom.

Onder water zeg ik hoi tegen een paar vissen terwijl ik naar de zijkant van de kano zwem. (p.54)

Grappenstrijd is het derde deel in de serie avonturen van Max Modderman. Het is leuk om de eerste twee delen, Klas op stelten en Plankenkoorts, eerst te lezen, maar het is niet noodzakelijk. Grappenstrijd is prima te lezen zonder enige voorkennis van Max en zijn klasgenoten. Matt Stanton begint dit derde deel zo dat je al snel in het verhaal zit en weet wie is.

Grappenstrijd is een hilarisch boek, een graphic novel, voor kinderen vanaf een jaar of 9. Het leuke is dat dit boek ook heel goed geschikt is voor kinderen die moeite hebben met lezen. Toegankelijk taalgebruik, weinig tekst op een bladzijde, afgewisseld met cartoonachtige illustraties. En misschien wel het allerbelangrijkste: veel lol.

Recensie: Max Modderman: Grappenstrijd - Matt Stanton