De stilte van eenzaamheid - Sandra Berg RECENSIE

Recensie: De stilte van eenzaamheid - Sandra Berg

De stilte van eenzaamheid is gebaseerd op een waargebeurde situatie, de verdwijning van de Finse Aili Sarpio. Hierdoor krijg je direct een 'vreemd' gevoel als je begint aan dit boek. Het voelt direct alsof je aan een misdaad roman of een thriller gaat beginnen. Terwijl je nog niet eens bent begonnen met lezen poppen er al allerlei vragen op over wat er gebeurd zou kunnen zijn.

Sandra Berg heeft voor dit boek alle namen gewijzigd en een eigen verhaal geschreven vanuit het oogpunt van de kleindochter (Paula) van de verdwenen vrouw (Eelia). In de stilte van eenzaamheid wordt je continu meegenomen in de gedachtestroom van de Finse Paula. Zij is op dit moment getrouwd is met Otto en samen hebben zij een dochter van 20 jaar oud. Het gaat niet goed met haar relatie en de relatie met haar dochter bestaat vooral uit onbegrip naar elkaar. Door de verdwijning van haar oma, 20 jaar geleden, is haar leven plots flink veranderd.

20 jaar na de verdwijning van Eelia herdenkt de familie haar nog steeds bij het ziekenhuis. Als Paula na deze herdenking thuis komt vind ze een brief van een notaris met daarin de vraag of ze naar hen toe zou willen komen om het nalatenschap van een erfenis te bespreken. Ze grijpt deze brief aan om dit te uit te gaan zoeken en komt terecht in een dorp Puumala (Finland). Hier heeft ze tijd voor reflectie en komt steeds meer te weten over de verdwijning van haar oma. Door alle rust en ruimte die ze ervaart komen er steeds meer dingen uit haar leven naar boven. Gedurende het boek merk je steeds meer persoonlijke reflectie op het gebied van Paula's eigen rol in de verschillende relaties die ze heeft met haar moeder, man en dochter. Dit maakt het interessant om door te blijven lezen en te zien welke keuzes ze uiteindelijk gaat maken. Doordat je in De stilte van eenzaamheid ook steeds kleine stukjes van de puzzel over de verdwijning van Eelia oplost wil je door blijven lezen om het mysterie te ontrafelen. 

Het boek leest soepel weg door de 'easy going' schrijfstijl en doordat je meegenomen wordt door de gevoelens en gedachten van Paula. Je ervaart dezelfde verwarring, onrust en gemengde gevoelens die er bij Paula plaatsvinden. De stilte van eenzaamheid pakt je direct vanaf het voorwoord, omdat het nieuwsgierigheid opwekt en je de verdwijning graag wilt oplossen. Het boek is een combinatie van een (misdaad)roman en een goed uitgewerkte emotionele rollercoaster.

Recensie: De stilte van eenzaamheid - Sandra Berg