Ava en het gesponnen poezenweb - Marieke Poelman RECENSIE

Recensie: Ava en het gesponnen poezenweb - Marieke Poelman

Ava en Leo willen heel graag een poes, maar hun moeder zegt dat ze allergisch is en dat er geen kat in huis komt. Wanneer ze op weg naar school een rode kater aan de kant van de weg zien zitten die gewond lijkt, helpen ze het dier. Ava gaat de kater, die ze Scratch doopt, opzoeken in het asiel en wil hem en de andere katten graag een goed huisje geven. Daar werken de katten zelf ook hard aan, door hun populariteit op internet te verhogen. De nood wordt hoger wanneer blijkt dat de katten in het asiel in gevaar zijn...

Auteur Marieke Poelman spreekt de harten van kinderen aan met Ava en het gesponnen poezenweb. Natuurlijk houden niet álle kinderen van poezen, maar een groot deel kan het zachte uiterlijk dat katten hebben niet weerstaan. Gelukkig maar, want enige affiniteit met de diersoort is wel nodig om dit boek met plezier te lezen. Vooral de wens om een eigen huisdier te hebben, speelt een grote rol. Dat hoeft niet altijd een poes te zijn om je daarmee te kunnen identificeren natuurlijk.

De doelgroep van Ava en het gesponnen poezenweb zijn de jonge lezertjes van tien tot twaalf jaar, maar ook nog jongere, vlotte lezers zullen kunnen genieten van dit verhaal. De woordenschat is vrij eenvoudig, maar er schuilt toch wat uitdaging in. De zinnen zijn niet ingewikkeld opgebouwd, maar het zijn zeker geen ultrakorte zinnen die je zomaar 'even' leest. Marieke Poelman weet de conversaties wel heel natuurlijk te houden op deze manier en blijft ver verwijderd van een kinderlijk gevoel. Dit is dan weer heel gunstig voor de wat oudere lezertjes.

Het gehele verhaal is geschreven in de derde persoon en meestal volg je als lezer Ava, maar in sommige hoofdstukken staan Scratch en de andere katten centraal. Die hoofdstukken kan je herkennen doordat er een kattenoortjes en snorharen boven de hoofdstukaanduiding staan. Dat is erg overzichtelijk voor de lezer, al valt het misschien pas op later in het boek. De delen die de katten volgen hebben ook een meer 'kats' taalgebruik. Woorden als 'sarkatsme' en 'purrrcies' zorgen voor een heel eigen gevoel en dat komt goed van pas om het verschil tussen mens en dier duidelijk te maken.

De katten zijn op zichzelf staande personages in Ava en het gesponnen poezenweb en dat is direct ook één van de zwakke punten van het verhaal. De katten hebben eigen benamingen voor bepaalde zaken en zo is 'het gesponnen poezenweb' hun naam voor het internet. Door dit element er sterk in te verwerken, maakt Marieke Poelman het boek wel aantrekkelijk voor de jeugd en ook eigentijds, maar blijft de geloofwaardigheid wat achter. Het doodgewone van de menselijke personages en het bijzondere van de katten die weten hoe ze op het internet moeten surfen staat haaks op elkaar qua gevoel en dat wringt soms wat.

De zwart-witte illustraties van Sophie Pluim zijn erg mooi en stralen een soort liefde uit. Dat past prima bij de stijl van de tekst. Ook de kleine kattenpootjes die alinea's van elkaar scheiden zijn erg leuk en geven het boek toch net iets extra. Ava en het gesponnen poezenweb had wat meer illustraties mogen bevatten, dat had het geheel nog aansprekender gemaakt.

Ava en het gesponnen poezenweb is een leuk verhaal voor jonge dierenliefhebbers. Het leest vlot zonder te makkelijk te zijn en bespeelt het hart van de lezer. Toch is het niet altijd makkelijk om helemaal mee te gaan in het verhaal zonder de wenkbrauwen te fronsen, maar daar zal de doelgroep waarschijnlijk minder last van hebben. Die zullen vast heerlijk genieten van de informatica-minnende katten die Marieke Poelman heeft gecreëerd.

Recensie: Ava en het gesponnen poezenweb - Marieke Poelman