Valse Leugens - Amy Lloyd RECENSIE

Recensie: Valse Leugens - Amy Lloyd

Dankzij therapeute Emily heeft Charlotte de kans gekregen om een trauma uit haar verleden te verwerken en een nieuwe start in haar leven te maken. Charlotte bewandelt de eerste stappen van haar kersverse leven, terwijl ze gebukt gaat onder het gewicht van een andere naam en haar nieuwe identiteit. Niet alleen de nare herinneringen aan vroeger en de strakke enkelband om haar heen vormen een belemmering in haar dagelijkse leven; ook de worstelingen om niet in dezelfde kuilen als voorheen te vallen, zijn een last die ze constant met zich meedraagt. De kwelling is veeleisend en de grens tussen verleden en heden is flinterdun...

De schrijfwijze die Amy Lloyd hanteert is soepel en toegankelijk. Het vormt nergens belemmeringen en hierdoor leest het verhaal probleemloos weg. Er zijn geen lastige scheuren in het wegdek die het pad naar de ontknoping veeleisend maken. Ook met weinig concentratie zullen de letters hun doel bereiken. Valse Leugens is een fijn boek om even goed mee te ontspannen. De keerzijde hiervan is echter dat het niveau wat karakterloos aanvoelt.

Charlotte leren we kennen door de stukken tekst die vanuit haar personage geschreven zijn. We lezen hoe ze nu in het leven staat en wat haar bezighoudt in haar dagelijkse leven. Ze denkt nog dikwijls terug aan vroeger en door middel van flashbacks die notie geven over haar verleden, wisselen de stukken over toen en nu zich constant af.  Duidelijk is dat Valse Leugens een groot geheim met zich meebrengt. Er is toen iets gebeurd wat te maken heeft met haar jeugdvriend Sean, maar de werkelijke situatie wordt pas laat in het boek bekend gemaakt. Af en toe krijgen we een kijkje in het leven van Sean. Deze uiten zich door middel van hoofdstukken die vanuit hem zijn geschreven en ze staan haaks op de hoofdstukken vanuit Charlotte. Zij is een onzekere meid die niet goed weet hoe ze met het leven om moet gaan, terwijl Sean een grofgebekte foute jongen is die denkt dat de wereld aan zijn voeten ligt. In eerste instantie weet Amy Lloyd met dit contrast een aangename manier van spanning in het verhaal te brengen, maar al snel wordt het joviale en norse gedrag van Sean vervelend en zorgt het voor apathie tegen het karakter.

Het gehele boek houdt verbinding met de gebeurtenis in de jeugd van Sean en Charlotte. Valse Leugens besteed veel tijd -en tevens pagina's- om de lezer een mening over Charlotte te geven. Leeft ze in een grote leugen of is ze haar nieuwe identiteit waard? Het is jammer, en zelfs onnodig, om zo'n lange aanloop te nemen. Op een gegeven moment zijn alle kunstjes wel uit de kast gehaald en is het noodzakelijk dat het verhaal een andere wending neemt, of in elk geval in tempo versnelt. Niets van dit gebeurt, waardoor het verhaal maar wat voortkabbelt zonder veel betekenis aan de letters te geven. De conclusie laat te lang op zich wachten en hierdoor treedt er verveling op en zorgt het er zelfs voor dat het eind een teleurstelling is.

Valse Leugens heeft een interessante insteek, maar Amy Lloyd weet de verwachtingen die daarmee gepaard gaan niet na te komen. Een vleugje mysterie is het enige dat aan spanning refereert. Gezien het geringe aandeel ervan in het boek, is het de vraag of Valse Leugens in het juiste genre is onderverdeeld... 

Recensie: Valse Leugens - Amy Lloyd