Midwinter - Suzanne Vermeer  RECENSIE

Recensie: Midwinter - Suzanne Vermeer 

'Een groep vrienden maakt de skitocht van hun leven. Maar ze zijn totaal niet voorbereid op wat hun te wachten staat..' is de tekst op de omslag van de nieuwste winterthriller van Suzanne Vermeer, Midwinter.  

Acht jaar geleden ging Alice voor het laatst met haar vriendengroep op wintersport. Skiën was altijd haar lust en haar leven, maar een noodlottig ongeval tijdens die bewuste vakantie heeft haar doen besluiten om nooit meer op de ski's te stappen. Tot ze tijdens haar werk als arts in een groot ziekenhuis in Utrecht een oude vriendin tegenkomt, Ilse. Na een harttransplantatie heeft Ilse besloten voortaan alles uit het leven te halen. Haar droom is de beroemde Grand Tour de Trois Vallées te skiën, maar dat kan niet zonder medisch toezicht.  

Alice laat zich overhalen om met Ilse mee te gaan naar Frankrijk om haar lichamelijke conditie in de gaten te kunnen houden. Ilse en Alice gaan niet samen; alle vrienden die er acht jaar geleden ook bij waren, gaan weer mee. Alice wordt met open armen onthaald en niets lijkt een fijne, veilige skitocht in de weg te staan. De onderlinge spanningen lopen echter al snel op en allerlei andere gebeurtenissen zorgen ervoor dat de ogenschijnlijk onbezorgde skitrip een andere wending neemt.  

Midwinter is een typisch Suzanne Vermeer-boek, het leest heerlijk weg. Het verhaal heeft een fijne opbouw, waarin je uitgebreid kennis maakt met alle personages en hun achtergrond. Ook worden de gebeurtenissen van acht jaar geleden haarfijn beschreven, waardoor je je goed kunt inleven.  

Door de aanwijzingen die je als lezer her en der krijgt, weet je dat er iets gaat gebeuren. Er heerst een constante psychologische spanning, waardoor je graag wilt doorlezen. Toch is het boek geen echte thriller te noemen. Zeker een doorgewinterde lezer ziet de ontknoping al vrij snel aankomen. Toch wordt het boek hier niet minder leuk door. Het verhaal blijft boeien en de proloog laat geen vragen meer onbeantwoord, waardoor je het boek met een tevreden gevoel weglegt.   

De band die ik als lezer had met hoofdpersonage Alice, was bijzonder. Ik leefde met haar mee en kon me haar verdriet goed voorstellen, maar ergerde me ook regelmatig aan haar. Nadat ze haar vriendengroep acht jaar niet meer gezien had, verwachtte ze te snel dat alles weer koek en ei was. Ze pakte de draad op waar ze gebleven was, zei meteen weer wat ze vond of dacht, en was vervolgens snel gepikeerd als daar iets van gezegd werd. Wat mij betreft ook wel eens verfrissend: een hoofdpersoon die niet alles volgens het boekje doet, daar wordt zo'n personage veel meer 'echt' van.  

Suzanne Vermeer – pseudoniem van de in 2011 overleden Paul Goeken - schreef met Midwinter weer een fijn, winters boek dat je heel wat plezierige leesuurtje brengt. Verwacht geen bloedstollende thriller, maar wel een constant aanwezig spanning dat er iets te gebeuren staat en die maakt dat je wilt doorlezen. Ik geef het boek vier sterren.

Recensie: Midwinter - Suzanne Vermeer