Ik weiger na te denken - Lotta Elstad RECENSIE

Recensie: Ik weiger na te denken - Lotta Elstad

Geprezen als ‘feministische voltreffer’ door een van de meest vooraanstaande Noorse kranten, dat was het verdict voor het romandebuut Ik weiger na te denken van de in eigen land zeer populaire Lotta Elstad. Elstad staat bekend als journaliste die geen blad voor de mond neemt als het gaat om politiek en hedendaagse cultuur. Naast heel wat bijdragen in verschillende kranten, een aantal non-fictie boeken en een politiek manifest waagde ze zich aan een heuse roman. Daaruit blijkt dat ze een ongelooflijke pen heeft, alleen hinkt het verhaal en de verwerking ervan achterop.

Hedda, een 33-jarige freelancejournaliste, is zwanger en wil een abortus. In Noorwegen geldt een officiële bedenktijd van drie dagen. In korte hoofdstukken blikt deze ik-verteller terug op hoe het zover kunnen komen is en wat de gevolgen zijn. Ze zette een punt achter haar ‘erotische vriendschap’ met Lukas en kreeg geldzorgen doordat er geen opdrachten meer binnenkwamen. In een impulsieve bui nam ze dan maar het vliegtuig naar Griekenland, maar bij een noodlanding in Sarajevo wilde ze zo vlug mogelijk van het vliegtuig en begon ze de terugtocht naar Oslo. In Berlijn laat ze zich verleiden tot een onenightstand met de onhebbelijke Milo en nu is ze weer in Oslo. Daar wordt ze gestalkt door Milo die haar is achterna gereisd met zijn camper. Wat volgt is een gedram en onsamenhangend verhaal waarin het morele dilemma van de abortus slechts op de achtergrond aanwezig blijft en waarin het hoofdpersonage rondjes blijft draaien.

Het staat buiten kijf dat Lotta Elstad kan schrijven . Ze doet dat gevat in korte zinnen en korte hoofdstukken en in een stijl die men zeker meeslepend kan noemen. Ik weiger na te denken is geschreven in een zeer jachtig tempo wat het geheel ook bijzonder chaotisch maakt. Misschien is dat wel met opzet en weerspiegelt de stijl het leven van Hedda. Het hoofdpersonage handelt zeer impulsief, maar komt bijzonder onvolwassen over. Als Elstad hiermee de hedendaagse samenleving – lees jonge vrouw - wil afschilderen, dan slaat ze de bal wel mis of heeft ze een heel enge kijk op het leven. Ze wou een snelle, hedendaagse roman schrijven waarin instant-beleving en morele kwesties de hoofdrol speelden. Helaas blijft het allemaal zeer oppervlakkig en dat is een gemiste kans, want het aangesneden thema en het gekozen hoofdpersonage van Ik weiger na te denken boden zeker kansen om er een sterke roman van te maken. Toch kan de lezer niet helemaal ongelukkig zijn. Elstad klinkt jong en fris, schrijft wat ze denkt, maar ontbreekt nog aan structuur. Ook de humor kan iets meer worden uitgewerkt. De kiemen van een veelbelovend talent zijn gelegd, nu ze nog laten groeien of volwassen laten worden.

Recensie: Ik weiger na te denken - Lotta Elstad