Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel - Herman Brusselmans RECENSIE

Recensie: Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel - Herman Brusselmans

Vertrouw nooit iemand uit de veehandel

Herman Brusselmans is een succesvolle Vlaamse auteur, dichter en columnist en verschijnt regelmatig in Vlaamse en Nederlandse media. Hij heeft zichzelf tot ‘Mooie Jonge Oppergod van Vlaamse Letteren’ benoemd, publiceerde reeds tachtig romans en ‘wordt zowel verguisd als verafgood’ in de literaire wereld, zoals op zijn auteurspagina bij Uitgeverij Prometheus te lezen is. Kortom: Herman Brusselmans is geen standaardschrijver, en Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel is geen standaardwerk.

Brusselmans werk is het best te omschrijven als absurdistische anti-literatuur, met vaak een antiheld op sokken als hoofdpersoon, die scheldend, rokend en drinkend door het leven gaat en veel wegheeft van Brusselmans zelf. In Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel is Herman Brusselmans daadwerkelijk de hoofdpersoon. Hij vertelt over zijn dagelijkse beslommeringen en het samenzijn met zijn vriendin Lena – die in het echte leven ook Lena heet. Ze noemen elkaar continu ‘baby’ en Brusselmans beschrijft hun routines en liefkozingen op zo’n aandoenlijke manier, dat je geen moment twijfelt aan de echtheid van hun liefde voor elkaar.

Tussen de bedrijven door vertelt Brusselmans talloze korte anekdotes, die hij moeiteloos aan elkaar weet te schrijven. Tientallen karakters verschijnen ten tonele, zoals NSDAP-lid Hermann Göring, schoenenmaker Pol Boonants, Belgisch politicus Jean-Marie Dedecker en nog vele anderen. Verder worden een aantal Nederlandse en Vlaamse auteurs schaamteloos op hun nummer gezet, zoals Peter Buwalda:

‘We lieten Leest achter, en liepen verder, hand in hand, en ondertussen pratend over een mogelijke nieuwe roman van Peter Buwalda, met z’n scheve smoel. Om indruk te maken op het grote publiek trekt hij die smoel nog schever dan hij oorspronkelijk al was. En z’n haar wassen, ho maar. Die denkt altijd nog dat ongewassen haar een teken van solipsisme is.’

Het is opmerkelijk dat de vele afwisselingen tussen dit soort opmerkingen, analyses of beschrijvingen van de dagelijkse activiteiten niet storend is, maar juist natuurlijk voelt. En dat is zeker een vaardigheid die niet moet worden onderschat. Het nadeel is daarentegen dat er weinig ruimte overblijft voor de rode draad in het verhaal. Op de achterflap wordt aangekondigd dat Brusselmans zelf onderzoek gaat doen naar een vrouw die is vermoord en hier een boek over gaat schrijven. Dit verhaal wordt gecombineerd met het verhaal over hemzelf en zijn geliefde Lena. Het onderzoek begint pas halverwege het boek een grotere rol te spelen, waardoor de vraag waar dit verhaal precies naartoe gaat je regelmatig bekruipt. Het kabbelt voort zonder dat er iets concreets gebeurt, wat resulteert in een ongeduldige leeservaring.

Verder kan Brusselmans grove en flauwe humor lang niet iedereen bekoren. Veel literatuurcritici vinden zijn oeuvre bovendien eentonig. Toch heeft hij een grote schare trouwe lezers, zowel in Vlaanderen als in Nederland, die de stilistische vindingrijkheid in zijn werk bewonderen. Of je vindt zijn werk fantastisch, of je vindt het verschrikkelijk. Er lijkt geen tussenweg te zijn. En toch is dat de weg die ik nu bewandel: Brusselmans romans zijn niet voor mij, maar ik heb ontzag voor zijn eigen stijl en ben blij dat ik er kennis mee heb gemaakt. Ben je al benieuwd geworden naar wat je zelf van de romans van Brusselmans vindt? Probeer er eens eentje uit, er is keuze genoeg.

Recensie: Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel - Herman Brusselmans