Fantastische Frankie en de hersenslurpmachine - Anna Kemp RECENSIE

Recensie: Fantastische Frankie en de hersenslurpmachine - Anna Kemp

Frankie zit boordevol ideeën en fantasie, maar die karaktereigenschappen voldoen helemaal niet aan de verwachtingen van zijn ouders. Zij willen dat hij de beste student wordt die er bestaat. Ze sturen hem daarom ook naar het Interfix Internaat. Daar aangekomen merkt Frankie al snel dat er vreemde dingen gebeuren. Hij wil te weten komen wat er aan de hand is en daarvoor kan hij gelukkig op zijn vrienden Niek en Damian rekenen, én op zijn Franse kindermeisje Josefine en haar poedel Colette! 

Wat is het belangrijkste aan een kinderboek? Er zijn natuurlijk meerdere elementen die een rol spelen, maar één ding is zeker: het moet sprankelen van begin tot einde. De jonge lezers moeten geboeid blijven en op elke bladzijde moet iets nieuws te ontdekken vallen. Anna Kemp heeft dat héél goed begrepen en zorgt ervoor dat Fantastische Frankie en de Hersenslurpmachine eigenlijk al vanaf de cover boordevol energie zit en die energie ook overdraagt op de lezer.  

Hoofdpersonage Frankie wordt in het boek negen jaar en dat is meteen ook de doelgroep waar Anna Kemp zich op richt. De bladzijden staan behoorlijk vol met tekst, maar het lettertype is gelukkig vrij groot gekozen en het woordgebruik sluit mooi aan bij het verhaal en bij de leefwereld van de doelgroep. De stijl is erg actief en beeldend, en daardoor uiterst toegankelijk voor kinderen die al wat leesuren hebben gemaakt. Wat minder geoefende lezers zullen hier en daar nog wel wat hulp kunnen gebruiken van mama en papa, in de vorm van een voorleesuurtje bijvoorbeeld.  

Doordat het actie-gehalte zo hoog ligt in Fantastische Frankie en de hersenslurpmachine, wil het verhaal nog wel eens een fractie te snel gaan. Er worden af en toe sprongen gemaakt, waarbij een tussenlanding ervoor had kunnen zorgen dat het geheel wat beter te volgen was. Toch is het hoge tempo ook zeker deel van de aantrekkelijkheid, want je verveelt je geen seconde tijdens het lezen.  

De zwart-witte illustraties van Alex T. Smith sluiten naadloos aan bij de woorden van Anna Kemp. Het is knap hoe ze precies hetzelfde gevoel met zich meedragen als de tekst, want je kan met één oogopslag zien wie de goeden zijn en wie de slechten, iets wat ook in het verhaal erg duidelijk is. De tekeningen zijn niet overheersend, maar geven echt verduidelijking bij de kernmomenten in het boek. Het zijn welkome onderbrekingen in de tekst en ze geven de jonge lezers af en toe een adempauze. Vooral het personage Frankie spat van het papier af en je voelt als lezer meteen genegenheid voor hem.  

Die genegenheid wordt natuurlijk niet alleen opgebouwd door de illustraties in Fantastische Frankie en de hersenslurpmachine, maar ook doordat Anna Kemp zijn gedachten zo goed kan weergeven. Frankie wil zijn ouders wel trots maken, maar hij botst op zoveel onbegrip dat hij het uiteindelijk ook maar opgeeft. Op die manier kiest hij voor zichzelf en gelukkig krijgt hij alle steun die hij nodig heeft van zijn kindermeisje Josefine. Dit klinkt allemaal erg volwassen, maar het is ook duidelijk voor de kinderen en die kunnen zich er goed mee identificeren. Frankie blijft door dit alles een hoogst sympathiek personage, krachtig met toch net genoeg twijfels om geloofwaardig te zijn.  

Fantastische Frankie en de hersenslurpmachine is onderhoudend en eens je start met lezen, wil je niet meer ophouden tot de laatste bladzijde is omgedraaid. Toch weet Anna Kemp geen blijvende indruk achter te laten, waardoor ze boven het maaiveld van soortgelijke kinderboeken uitsteekt. Daarvoor heb je als lezer te weinig emotionele binding met de karakters en het verhaal. De energie van het verhaal, blaast je er doorheen en dat geeft erg veel leesvermaak, maar misschien hadden er wel enkele rusthaltes moeten zijn om het op een hoger niveau te tillen.

Recensie: Fantastische Frankie en de hersenslurpmachine - Anna Kemp