Kim Jiyoung, geboren in 1982 - Cho Nam-Joo RECENSIE

Recensie: Kim Jiyoung, geboren in 1982 - Cho Nam-Joo

De dertigjarige millennial Kim Jiyoung woont in Seoul, waar ze net haar geliefde kantoorbaan opgegeven heeft om meer tijd met haar pasgeboren dochter door te kunnen brengen. Maar al snel begint ze vreemde symptomen te vertonen: ze imiteert de stemmen van andere vrouwen – levend en dood. Terwijl Kim Jiyoung steeds dieper in een psychose terechtkomt, stuurt haar man haar naar een psychiater. Daar wordt het levensverhaal van Kim Jiyoung en de andere vrouwen in haar familie verteld. De conclusie: het gedrag van Kim Jiyoung wordt altijd gecontroleerd door de mannen om haar heen.

Kim Jiyoung, geboren in 1982 is een indrukwekkend verhaal over het leven als vrouw in Korea. Cho Nam-Joo weet precies de vinger te leggen op het probleem waar veel Koreaanse vrouwen mee kampen en vertelt over hun frustraties, doorzettingsvermogen en onderwerping . Het boek is deels gebaseerd op de eigen ervaring van Cho Nam-Joo en ook de verhalen en ervaringen van vrienden en familie zitten verwerkt in het boek, waardoor het geheel heel realistisch aandoet. Cho Nam-Joo's eigen frustratie klinkt ook goed door in Kim Jiyoung, geboren in 1982.

Allereerst is de opbouw van het boek als een soort familiekroniek heel interessant, want het laat de verschillen tussen generaties goed zien. De lezer merkt dat er aan de ene kant grote verschillen bestaan tussen de generaties vrouwen in de familie van Kim Jiyoung, zo is er bij de moeder van Kim Jiyoung nog heel erg de drang om een jongen te krijgen en wordt van haar dochters verwacht dat ze zich onderdanig opstellen tegenover hun jongere broertje, terwijl Kim Jiyoung en haar man zelf ook blij zijn dat hun eerste kind een dochter is. Aan de ander kant zijn er ook een aantal dingen die hetzelfde blijven door de generaties heen, zo worden vrouwen in Korea ook in de huidige samenleving systematisch ondergewaardeerd en is seksisme in vrijwel alle contexten aanwezig.

Daarnaast is de schrijfstijl van Cho Nam-Joo niet heel bijzonder. Op sommige momenten leest het een beetje houterig en vlak. De verhaallijn is mooi, maar soms voelt het eerder alsof je een uiteenzetting leest in plaats van een roman. Dat gevoel wordt versterkt door het veelvuldig gebruik van bronnen. Tegelijkertijd zijn die bronnen ook juist heel goed, want ten eerste zorgen ze voor een onderbouwing van de feiten die genoemd worden, en ten tweede vormen ze een goed startpunt voor mensen die graag meer over het onderwerp willen lezen.

Als laatste is het jammer dat er niet meer te lezen valt over de psychose van Kim Jiyoung. Op de achterflap lijkt het namelijk alsof dat een heel belangrijk deel van het boek zal zijn, terwijl de daadwerkelijke psychose in werkelijkheid slechts een paar hoofdstukken beslaat, waarna het verhaal overschakelt naar een verslag van hoe haar persoonlijke verhaal verteld wordt bij de psychiater, dat is jammer. Daar tegenover staat dan wel weer dat het verhaal van Kim Jiyoung uiteindelijk gelinkt wordt aan de ervaringen van andere vrouwen, waardoor Kim Jiyoung, geboren in 1982 een meer universeel karakter krijgt.

Kim Jiyoung, geboren in 1982 van Cho Nam-Joo is een heftig en indrukwekkend verhaal over de ervaringen van Koreaanse vrouwen. Het boek is voor het grootste deel opgebouwd als familiekroniek en dat illustreert zowel de gelijkenissen als de verschillen tussen verschillende generaties vrouwen in de familie van Kim Jiyoung. Daarnaast doet het boek ook heel realistisch aan en dat komt mede door het gebruik van bronnen. Helaas is de schrijfstijl soms een beetje vlak en als lezer heb je soms het idee dat je eerder een uiteenzetting leest in plaats van een roman. Als laatste komt de psychose van Kim Jiyoung niet zoveel in beeld als de achterflap doet lijken en dat is jammer. Desalniettemin is Kim Jiyoung, geboren in 1982 zeker een aanrader en ook een eye-opener, want het boek laat zien hoe lang de weg naar gelijkheid tussen man en vrouw in Korea nog is.

Recensie: Kim Jiyoung, geboren in 1982 - Cho Nam-Joo