De trouwe lezer - Max Seeck RECENSIE

Recensie: De trouwe lezer - Max Seeck

De Finse Max Seeck heeft met De trouwe lezer het begin gemaakt van een nieuwe thrillerreeks uit het hoge Noorden. Het eerste boek is nu verkrijgbaar in het Nederlands, maar het is nog niet duidelijk wanneer de rest volgt. De reeks zal een trilogie vormen. 

Roger Korponen, thriller- en bestsellerauteur, weet niet waar hij het moet zoeken als hij tijdens een etentje na een lezing te horen krijgt dat zijn vrouw dood in hun huis is aangetroffen. Uiteraard verzet hij zijn plannen en reist terug naar de andere kant van het land om het onderzoeksteam te woord te staan. Het blijkt namelijk dat zijn vrouw is vermoord op een wijze die verdacht veel overeenkomt met een methode die in een van zijn boeken is beschreven. Brigadier Jessica Niemi merkt al gauw op dat de vrouw van Roger niet het enige slachtoffer is.

De trouwe lezer begint met een rustige inleiding waarin we Roger en zijn vrouw Maria leren kennen. Deze hoofdstukken worden afgewisseld om kennis te maken met brigadier Jessica Niemi en haar team. Al vroeg in het boek worden treffende bijnamen voor de vrouwelijke agente weergeven, wat de angst oplaait om wéér een getroebleerde, eigenzinnige en vooral egoïstische vrouw aan het hoofd van een politieteam te hebben. Verheugd zal worden opgemerkt dat De trouwe lezer een ander pad inslaat.

Max Seeck hanteert een rustige schrijfstijl die relatief veel aan de verbeelding overlaat. Dit is fijn, want hoewel er weinig specifieke omschrijvingen over de omgevingen zijn, zorgt de schrijfstijl ervoor dat je dit zelf voor je kunt halen. Hij plant een aantal zaadjes, maar de begroeiing mag je zelf bedenken. De korte hoofstukken brengen een flinke vaart van het verhaal teweeg. Hoewel dit fijn is, zorgt het ook voor oppervlakkige hoofstukken waarin te weinig verteld wordt en waardoor de spanning ook lang achterwege blijft. 

Opvallend is de schakering tussen het heden en het verleden van Jessica. Zonder aankondiging lees je tussen het onderzoek door ineens over andere personages en omgevingen. Gelukkig wordt de bedoeling van Seeck al vrij snel duidelijk, maar toch geeft het een stroeve verbinding tussen de twee tijdsvormen. 

Een groot gemis in De trouwe lezer is de saamhorigheid van het team. Er zijn veel onderlinge geheimen en hiermee wordt het de lezer knap lastig gemaakt om sympathie voor de karakters te krijgen. Het blijft niet beperkt bij het verzwijgen van relaties en relevante ziektes en/of tekortkomingen. Er zijn zelfs geheel onbekende levenswijzen die het vertrouwen onder elkaar behoorlijk kunnen schaden. Het creëert een afstand tussen de teamleden die moeilijker te overbruggen wordt naarmate het verhaal vordert. En doordat de korte hoofstukken telkens van perspectief wisselen heb je te weinig tijd om je verbonden te kunnen voelen met de personages. Het maakt het cirkeltje rond, want het zorgt ervoor dat je nog verder van het verhaal af komt te staan.

De trouwe lezer is geen slechte start van een reeks, maar mist bouwstenen om de lezer in het boek te trekken. Doordat je als lezer zo ver van het verhaal afstaat, is de spanning niet goed voelbaar en gaat het eigenlijk haar doel voorbij. Het idee is interessant, maar de uitwerking heeft te veel mankementen.

Recensie: De trouwe lezer - Max Seeck