Blackout - diverse auteurs RECENSIE

Recensie: Blackout - diverse auteurs

New York wordt geteisterd door een hittegolf en op een avond krijgt de stad ook nog eens te maken met een stroomstoring. In de luttele uurtjes die volgen, krijgen we zinderende gebeurtenissen van verschillende gekleurde jongeren te lezen. Ze zitten bomvol hormonen, ervaren flinke overlast van de hitte en ze zien niets anders dan een duister vooruitzicht. Of zal er toch een lichtpuntje te vinden zijn aan het eind van de blackout?

Het is bijzonder om te lezen hoe verhalen van diverse auteurs toch een mooi geheel zijn geworden. Tiffany D. Jackson opent het boek met een scene waarin ze Tammi en Kareem introduceert. Het tweetal deelt een verleden en ze staan momenteel niet op erg goede voet met elkaar. Als New York zich door een stroomstoring in het donker waant, zijn de twee toch op elkaar aangewezen. Zodra hun belevenis van start moet gaan, wordt het verhaal overgenomen door de pen van een andere auteur. Nic Stone vervolgt de vertelling van Blackout in dezelfde ambiance, maar vanuit het gezichtspunt van twee totaal andere personages. Familiebanden zorgen echter voor een verbinding met het voorafgaande deel, wat voor herkenning én erkenning zorgt. 

De diverse schrijfstijlen vallen op, maar leveren geen obstakel in het leesplezier. Zo is het werk van Dhonielle Clayton opvallend omdat ze daarin Lana aan het woord laat, die haar gedachten door middel van voetnoten weergeeft. Angie Thomas weet met haar schijfwerk over de worstelingen van Kayla juist de innerlijke gedachten van de lezers naar voren te halen, terwijl Nicola Yoon's manier weer zelfreflectie oproept. De strakke lijn van de omgeving en sfeerbeleving blijft echter het gehele boek gelijk. Doordat er een constante factor wordt aangehouden, blijft er een gevoel van saamhorigheid aanwezig. Kareem en Tammi verschijnen telkens in korte stukjes tussen de gebeurtenissen door. Hierdoor zijn zij de boomstam waaruit de vertakkingen groeien. Deze uitlopers vormen een knappe verrijking in Blackout.

De vertaling, dat Aimée Warmerdam en Margot Reesink op zich hebben genomen, behoeft echter wel een punt van kritiek. Her en der zijn er opmerkelijke vertaalwoorden te vinden in Blackout. Zo 'straigten' de meiden hun 'locs' in plaats van hun haar te stijlen en komen woorden als 'dope' en 'bro' veelvuldig voorbij. Het is een vreemde keuze, omdat er gewoon Nederlandse woorden voor bestaan en hiermee krijgt het boek een té populaire klank. Ashley Woodfolk brengt Nella en Joss tot leven en in die stukken lijkt er een misverstand tussen 'zij' en 'hen' te ontstaan. Op het begin lijkt 'hen' nog een bijnaam voor een personage te zijn, maar al snel blijkt dat het een foutief gebruikt woord is. Zoiets kan natuurlijk altijd gebeuren, maar is wel opmerkelijk.

Zes afzonderlijke auteurs bundelen hun krachten en doen elk waar ze goed in zijn. Hun kennisgevingen zijn vakkundig in elkaar geknutseld en zorgen dat het gehele boek een actueel onderwerp bespreekt waarin liefde verschillende vormen aanneemt. De stad New York staat centraal en wordt op verschillende manieren belicht. Blackout weet te verrassen en is uitermate geschikt om een zwoele avond mee door te brengen. Het zal je hoe dan ook met een gelukzalig gevoel achterlaten.

Recensie: Blackout - diverse auteurs