De goede grap van Norman Foreman - Julietta Henderson RECENSIE

Recensie: De goede grap van Norman Foreman - Julietta Henderson

Na de dood van zijn beste vriend Jax weet de twaalfjarige Norman niet wat hij met zichzelf aan moet. Hun gezamenlijke vijfjarenplan, een legendarisch komisch duo worden en optreden op het Edinburgh Fringe Festival, zal nu nooit gerealiseerd worden. Ook zijn moeder Sadie heeft het moeilijk met het overlijden van Jax en het verdriet van haar zoon. Met de hulp van haar tachtigjarige collega Lennard plant ze een reisje naar Edinburgh. Zodat Norman alsnog op het podium kan staan tijdens het Fringe Festival, als eerbetoon aan Jax. Norman komt echter met nog een tweede doel voor de roadtrip: hij wil zijn vader ontmoeten. Er is alleen één probleem: er zijn vier mannen die dat zouden kunnen zijn...

Julietta Henderson is al jarenlang bezig met schrijven, als journalist en reisboekenschrijver. De goede grap van Norman Foreman is haar eerst roman, en daarmee levert ze meteen een boek af dat je gemakkelijk tot de laatste pagina uitleest. Het verhaal over Norman en zijn moeder moet wel even op gang komen. De eerste paar hoofdstukken zijn meer beschouwend dan verhalend. Wat op zich begrijpelijk is, want Norman en zijn moeder krijgen van Henderson nogal een voorgeschiedenis mee, die erg belangrijk is voor het verdere verloop van het verhaal. Maar echt lekker is dat niet als aftrapper van een boek dat als 'komisch' omschreven wordt.

Gelukkig maakt De goede grap van Norman Foreman dat etiket wel waar als het eenmaal op gang is. Henderson heeft een droge humoristische schrijfstijl die wel aan Het Rosie Project van Graeme Simsion doet denken. En ook haar personages zijn bijzonder; misschien niet autistisch, maar wel anders dan anderen. Norman leidt aan een chronische huidziekte die zijn leven lastig maakt. Sadie heeft een vreemde aandoening aan haar organen, een moeilijke jeugd én een verleden met romantische ontmoetingen met vier verschillende mannen in een korte periode, waarna Norman geboren werd. Vandaar dat de zoektocht naar Normans vader lastig is – je moet het als schrijver maar verzinnen... Dan is er nog de tachtigjarige Lennard die wel heel voortvarend de roadtrip van moeder en zoon in gang zet. Zit daar misschien meer achter dan gewoon behulpzaamheid? En ook de overige (bij)personages zijn allemaal, zonder uitzonding, op z'n minst 'opmerkelijk'.

De roadtrip geeft De goede grap van Norman Foreman iets avontuurlijks, verder gaat het met name om de ontwikkeling van de personages. Daar besteedt Henderson goed aandacht aan, en Norman, Sadie en Lennard zijn geloofwaardig andere mensen na hun reis dan toen ze eraan begonnen. Maar eigenlijk is het meest prettige van dit boek de schrijfstijl van Henderson. Ze gebruikt leuke uitdrukkingen (zo was Jax voor Norman 'de fucking Rolls fucking Royce onder de beste vrienden') en geeft Sadie een sarcastische zelfspot mee (die tegelijkertijd past bij haar lage zelfwaardering). Ook al is het feelgood happy end niet echt onverwacht – al gaat ook dat net weer even anders – toch blijft De goede grap van Norman Foreman je tot het einde toe verrassen met grote en kleine bijzonderheden.

Recensie: De goede grap van Norman Foreman - Julietta Henderson