De kleine theetuin in de duinen - Anne West RECENSIE

Recensie: De kleine theetuin in de duinen - Anne West

De nichtjes én beste vriendinnen Fleur en Rosa woonden allebei in hun jeugd op Texel. Hun opa en oma hadden een bakkerij met theetuin in de prachtige Texelse duinen. Jaren later wonen de twee vrouwen in Amsterdam en runnen ze samen drie goedlopende patisserieën. Maar vriendinnen zijn ze niet meer: niet meer sinds Rosa verloofde Cas van Fleur heeft ingepikt. Na een briefje je die Rosa en Fleur van hun opa krijgen met een noodkreet dat het niet goed gaat met de bakkerij, besluiten ze afzonderlijk om naar Texel terug te keren. 

Dit eerste deel van een trilogie van Anne West is een fantastische binnenkomer. Je zit gelijk in het verhaal waarin je de tweestrijd van Rosa aangaat om te kiezen voor de de liefde van haar leven of haar beste vriendin. Toch zit je hier als lezer wat in dubio, want Rosa heeft nu eenmaal de vriend afgepakt van haar vriendin en nichtje Fleur. 

Als je de serie De kleine bakkerij aan het strand van Jenny Colgan hebt gelezen, dan past De kleine theetuin in de duinen helemaal in hetzelfde straatje. Qua schrijfstijl lijkt het wat op elkaar samen met de sfeer die wordt neergezet. Toch is De kleine theetuin in de duinen dan wel weer lekker Nederlands: het speelt zich af in Amsterdam en op Texel. De herkenbaarheid van de plaatsen is dan ook erg leuk. En de verhaallijn van de vriendinnen die ruzie hebben, maar wel allebei zo'n goed hart hebben om opa op Texel te gaan helpen is ontroerend.

En niet alleen ontroerend is De kleine theetuin in de duinen, sommige delen zijn ook ontzettend grappig. Rosa en Fleur zijn allebei best onhandig. Vooral Rosa is niet erg subtiel wanneer ze het probeert goed te maken met Fleur, maar er telkens het verkeerde uit haar mond komt. In schuingedrukte zinnen lees je dan ook hoe ze baalt van zichzelf en wat ze eigenlijk wilde zeggen. Ook is ieder hoofdstuk vanuit Fleur of Rosa geschreven, dus alle gedachten en alle 'baal'-momentjes krijg je mee vanuit beide personages. 

In het begin heb je een hekel aan Rosa omdat ze de vriend van Fleur heeft afgepakt, maar meer en meer kom je erachter dat het niet alleen de schuld is van Rosa, maar ook van vriend Cas. Af en toe wordt er een flashback beschreven van de tijd dat Fleur en Rosa nog vriendinnen waren. De eerste keer dat er een flashback in De kleine theetuin in de duinen voorkwam, was dit even schakelen want plots ga je terug in de tijd. De stukken zijn ook niet cursief, dus het is niet duidelijk herkenbaar dat je een tijdsprong gaat maken. 

Ondanks dat de hoofdstukken best lang zijn, heeft Anne West een vloeiende schrijfstijl zodat je door de langere hoofdstukken heen vliegt. Dit deel is een heerlijk, ontroerend en hilarisch. Een eerste deel die schreeuwt om een tweede deel. De personages zijn goed uitgewerkt en je volgt hun gedachten. Kortom een heerlijke chicklit die je gelezen moet hebben.

Recensie: De kleine theetuin in de duinen - Anne West