Zachtop lachen - Malou Holshuijsen RECENSIE

Recensie: Zachtop lachen - Malou Holshuijsen

Zachtop lachen is het verhaal van Malou, een jonge vrouw met zwartgallige, rauwe humor. Maar ook een vrouw die van de ene op de andere dag niet meer durft te slapen of deel durft te nemen aan het verkeer. Door de huisarts wordt ze doorverwezen naar een psycholoog die met haar probeert te ontrafelen wat de precieze oorzaak is. En gedurende dat traject komen allesbepalende gebeurtenissen met haar Indische oma Helena, haar beste vriendin Madé en het familiespreekwoord "eten is zilver, zwijgen is goud" veelvuldig voorbij. Wat hebben deze met elkaar te maken?

Zachtop lachen van Malou Holshuijsen is opgebouwd uit zowel gesprekken tussen Malou en haar psycholoog als flashbacks naar het verleden. In de flashbacks komen allerlei gebeurtenissen voorbij, met name die met haar Indische oma Helena, opa Rob Houwop en haar moeder. Haar oma woonde in Indië ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en heeft jaren in een 'Jappenkamp' door moeten brengen. Maar daar wordt thuis met geen woord over gerept. In plaats daarvan wordt alles met galgenhumor humor of (veel) eten afgedaan. Malou krijgt al vroeg mee 'vooral geen vragen te stellen'.

De sessies bij de psycholoog zijn dialogen tussen arts en patiënt, waarin de psycholoog vooral probeert te achterhalen wat de problematiek is en Malou dit vooral met grapjes en ontwijkend gedrag ondergaat. Maar langzamerhand beseft ze zich ook dat ze haar angsten wel moet ondergaan, om beter te worden.

De zwartgallige humor heeft in Zachtop lachen de boventoon; zo hebben de hoofdstukken met de psycholoog titels als "De gifbeker, slok één". Maar tussen de regels door voel je de spanning en onuitgesproken woorden in het gezin van Malou. Het verdriet en de boosheid over datgeen 'waar we over zwijgen' is heel goed verwoord. Hoe dat verhaal (en het trauma dat Malou zelf heeft opgelopen) zich langzamerhand ontvouwt maakt dat je door blijft lezen. Je voelt oprecht mee met Malou en je hoopt ook dat de therapie die ze ondergaat haar gaat helpen.

De stijl van schrijven met enerzijds de flashbacks en anderzijds de uitgewerkte dialogen is even wennen, met name ook door de rauwe humor van de dialogen. Maar doordat de hoofdstukken niet te lang zijn je steeds meer puzzelstukjes van het verhaal in elkaar kan leggen is het een heel fijn boek om te lezen.

Met Zachtop lachen heeft Malou Holshuijsen een levensecht verhaal neergezet wat grotendeels autobiografisch is. Met dat in het achterhoofd komt het verhaal nog meer binnen. Het boek laat je meer dan eens hardop lachen maar maakt je ook verdrietig als je je bedenkt dat er zoveel slachtoffers zijn die nooit over hun trauma's durven te praten.

Recensie: Zachtop lachen - Malou Holshuijsen