Verdwenen - Ingrid Oonincx RECENSIE

Recensie: Verdwenen - Ingrid Oonincx

Journaliste Simone heeft altijd gedacht dat haar moeder bewust ongetrouwd was. Op haar sterfbed onthult haar moeder echter de identiteit van haar vader, een man die is omgekomen bij een scheepsramp. Om meer over het ongeluk en over haar vader te ontdekken, stelt ze een onderzoek in en gaat praten met de nabestaanden van iedereen die aan boord was. De zoektocht leidt naar Spanje en daar ontdekt ze meer dan haar lief is.

Verdwenen is een thriller van Ingrid Oonincx. Het is net zoals haar andere boeken een standalone. Haar debuut Nickname werd in 2010 genomineerd voor de Schaduwprijs voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut. Daarna schreef ze nog een handvol thrillers, waaronder Medicijn, over de zoektocht van de rijke elite naar de eeuwige jeugd en Pretty Boy over Hannah die geconfronteerd wordt met de waarheid over haar man. In Verdwenen begeeft de auteur zich wat betreft het beroep van hoofdpersonage Simone op vertrouwd terrein. Ingrid Oonincx studeerde zelf journalistiek en is werkzaam in de communicatiesector. Momenteel woont ze in Tilburg.

Het boek opent met een mooie proloog die zich afspeelt tijdens de ramp met het vrachtschip de Deo Volente eind jaren tachtig. Een Nederlandse schrijver probeert te vechten tegen het water en een reddingsboot te bereiken. Daarna wordt er overgeschakeld naar 2001, het jaar waarin Simone besluit om een artikel te schrijven over de zaak en over haar persoonlijke zoektocht naar de persoon die haar vader was. Er wordt regelmatig gesprongen tussen de gebeurtenissen op de Deo Volente en de vorderingen van Simone. Al snel wordt het duidelijk dat er iets niet helemaal pluis was op het schip en brengt Simone zichzelf in gevaar door alle vragen die ze stelt.

Als personage is Simone fijn om over te lezen. Ze is een sterke, onafhankelijke vrouw. Ze is koppig en een tikje eigenwijs. Goede raad slaat ze wel eens in de wind en ze zet door. De personages die haar omgeven zijn wat minder sterk uitgewerkt. Zo zijn er Xabier en Maité. Xabier is een Spanjaard die een bar uitbaat in Bilbao en maar al te bereid is Simone een handje te helpen. Maité, de zus van Xabier, is een wat naïeve twintiger die haar op sleeptouw neemt wanneer haar broer dat niet kan. Naast dit duo passeren er tal van nabestaanden van de opvarenden en met hen loopt het niet altijd even goed af. De vluchtigheid van de ontmoetingen is geen pluspunt voor de spanningsopbouw. Als lezer haal je hoogstens even je schouders op en sla je de bladzijde om. Tijdens het andere luikje van Verdwenen, het verhaal van de Deo Volente, komen vooral Arne en Lisa aan bod. Twee Nederlandse passagiers die elk hun eigen reden hebben om mee te varen. Deze hoofdstukken lezen op zich vlot, maar de afwerking laat wat te wensen over. Wanneer er wat gebeurt aan boord worden de gebeurtenissen te oppervlakkig verteld. Ingrid Oonincx laat zo kansen liggen om details aan haar verhaal toe te voegen en het lot van de Deo Volente beklijvend te maken.

Dat Ingrid Oonincx kan schrijven bewees ze zeker al met eerdere boeken. Het is jammer dat ze met Verdwenen de verwachtingen niet weet waar te maken. Er gebeurt erg veel op relatief weinig pagina's. Doordat er weinig ruimte lijkt te zijn om de gebeurtenissen gedetailleerder uit te werken mist de plot de nodige diepgang en verliest die aan geloofwaardigheid. De toevalligheden zijn te talrijk en de invalshoek voelt te beperkt. Er overkomt Simone behoorlijk wat op nog geen 300 bladzijden en die moet ze ook nog eens delen met Arne en Lisa. Het boek leest snel, dat wel, maar dat is hier zeker ook een valkuil. Ondanks het interessante achterliggende idee is er te weinig tijd om betrokkenheid te creëren.

Verdwenen is helaas niet de thriller geworden die hij had kunnen zijn. Een plot met veel potentieel moet het hier afleggen tegen de vaart waarmee het wordt verteld. De onderneming van Simone is avontuurlijk, maar de spanning komt te laat. In het laatste hoofdstuk laat de auteur wel nog even zien hoe het moet. Dat stemt hoopvol.

Recensie: Verdwenen - Ingrid Oonincx