Recensie: The Starling  RECENSIE

Recensie: The Starling 

Lilly zit na een tragische gebeurtenis diep in de put. Ze is in rouw en het breekt haar huwelijk op. Terwijl Lilly thuis is en blijft werken, zit Jack in een instelling waarin hij wordt geholpen en begeleid om alles te verwerken. Wanneer Lilly al haar meubels wegdoet en de tuin onder handen wil nemen om zichzelf bezig te houden, wordt ze continu aangevallen door een spreeuw (in het Engels 'starling'). Zo komt ze terecht bij dierenarts Larry, met wie ze bijzondere gesprekken voert in een poging haar verdriet te verwerken.  

Het is algauw duidelijk dat The Starling niet een film is die voor iedereen zal werken. Het is een wat zware film, met veel drama en weinig luchtige komedie. Eigenlijk voelt de film een beetje als een arthouse film en als een boekverfilming, al is het wel gewoon een Netflix productie. De een zal het een saaie film vinden over rouw en verlies, de ander zal de symboliek van de aanvallende spreeuw en hoe Lilly en Jack op een eigen manier alles proberen te verwerken juist enorm aanspreken.  

Melissa McCarthy is een fantastische actrice die we natuurlijk van oorsprong kennen uit Gilmore Girls. De laatste jaren is zij weer helemaal terug van weggeweest en speelt ze met name komedische rollen. Ze heeft dan ook voortreffelijk gevoel voor timing en kan heerlijk over the top gaan. In The Starling is haar acteren juist klein, maar zo kwetsbaar en puur. De rol van Lilly speelt ze zeer overtuigend, je voelt de emotie enorm met haar mee. Het is mooi om te zien dat ze weer steeds meer de veelzijdigheid opzoekt in haar rollen en uit haar stereotype casting probeert te komen. Jack wordt gespeeld door Chris O'Dowd en alhoewel ze op het eerste gezicht misschien een gekke match lijken als getrouwd koppel, voel je de chemie zeker wel tussen beiden. Zelfs wanneer ze beiden puur verdriet en rauwe emotie laten zien en dit uiten in woede voor elkaar, voelt je als de kijker de genegenheid.   

Kevin Kline speelt de rol van de dierenarts. Hiervoor was hij geen dierenarts, maar psychiater en vanuit die rol ontfermt hij zich over Lilly. Al met al een beetje excentriek dus, maar om de een of andere reden werkt het wel. De cast van met name de actrice en 2 acteurs is vrij sterk. Toch komt The Starling niet uit de verf zoals het zou moeten. Is het de spreeuw die er te mechanisch uitziet? Of komt de metafoor van de spreeuw en de rouwende Lilly en Jack toch niet zo over als bedoeld? Of is de film te zwaar en niet bepaald subtiel, ligt het er te dicht bovenop? Het zijn allemaal kritieken die worden genoemd over deze film. Aan de acteerprestaties van McCarthy en O'Dowd ligt het in ieder geval niet.

Recensie: The Starling