365 dagen - Blanka Lipínska  RECENSIE

Recensie: 365 dagen - Blanka Lipínska 

De Poolse Laura gaat met haar vriend en een bevriend koppel op vakantie naar Sicilië. Wat een leuke, ontspannen vakantie moet worden, loopt heel anders wanneer Don Massimo, één van de lokale maffialeiders, haar voorbij ziet lopen op het vliegveld. Don Massimo herkent haar uit zijn dromen en zal haar kost wat kost voor zich winnen, dus hij ontvoert Laura en geeft haar 365 dagen om verliefd op hem te worden. Hij heeft alleen niet gerekend op het verzet dat Laura zou bieden en de strijd tussen hen barst los.  

Die strijd tussen Laura en Massimo beheerst een groot deel van het verhaal en is het belangrijkste ingrediënt in de aantrekkelijkheid van 365 dagen. Het blijft wel doorheen het hele boek een moeilijke balans, want het merendeel van de tijd is dat wederzijdse trekken en duwen tussen de personages leuk om te lezen, maar er zijn momenten dat het enerverend wordt omdat het er té dik bovenop ligt. Gelukkig herpakt Blanka Lipínska zich snel en houdt ze het tempo hoog genoeg om nooit heel lang bij één bepaalde scène te moeten blijven stilstaan. Het hoge tempo heeft langs de andere kant wel het nadeel dat de verdieping zelden opgezocht wordt. Het geheel blijft zo wel vrij voorspelbaar verlopen, met af en toe een uitzondering die dan meestal naar geweld neigt.  

De erotiek is volop aanwezig in 365 dagen en vloeit voort uit de licht ontvlambare 'relatie' tussen Massimo en Laura. Dat betekent dat er vaak een ruw kantje aan zit waarbij de dominante rol voor de man is weggelegd. Toch is Laura absoluut een vrouw die voor zichzelf opkomt, met een sterkte persoonlijkheid. Dat element geeft Lipínska zeker genoeg aandacht en ze benoemt ook de interne worsteling die dat bij het vrouwelijke hoofdpersonage teweegbrengt. Deze wil graag zelfstandig en onafhankelijk zijn, maar voelt zich fysiek sterk aangetrokken tot haar ontvoerder.  

Er is weinig ruimte voor thematiek en ontwikkeling van de personages, maar door de manier waarop Lipínska het verhaal bij de lezer brengt, valt dat nauwelijks op. 365 dagen is uit voor je het weet en dat komt met name door de toegankelijke schrijfstijl van de auteur. Ze gebruikt geen moeilijke woorden of ingewikkelde zinsbouw, maar het voelt anderzijds ook niet jeugdig aan. De stijl staat wat dat betreft volledig in functie van het tempo van het verhaal en is ondersteunend in het overbrengen van de gewenste prikkels en emoties. Dat laatste element lukt heel goed, want je vergeet de wereld om je heen tijdens het lezen. Lipínska schrijft voornamelijk vanuit het oogpunt van Laura, maar er zijn korte momenten waarbij je ook in het hoofd van Massimo mag kijken als lezer. Aangezien het doelpubliek van deze roman toch eerder vrouwelijk is, geeft het ook meer verbinding door uit het oogpunt van het vrouwelijke hoofdpersonage te schrijven. 

Blanka Lipínska brengt met 365 dagen een licht erotische roman op de markt die internationale allure heeft door de plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. De schrijfstijl van de auteur is speels, wat perfect bij de inhoud van het verhaal past en waardoor je je als lezer helemaal op je gemak voelt. De personages zijn ietwat aan de oppervlakkige kant, met name door de grote aandacht voor de vurigheid van hun karakters. 365 dagen is daardoor een uitdagend, vrij origineel begin van een nieuwe trilogie. Voor wie er nu al niet genoeg van kan krijgen is deel twee ondertussen al vertaald en deel drie verschijnt in januari 2022, én de Netflix-verfilming is beschikbaar in België en Nederland. 

Recensie: 365 dagen - Blanka Lipínska