De stamboom - Steph Mullin en Nicole Mabry RECENSIE

Recensie: De stamboom - Steph Mullin en Nicole Mabry

Wanneer Liz Catalano er dankzij een DNA-test, die ze van haar nicht voor haar verjaardag krijgt, achter komt dat ze geadopteerd is, gaat ze op zoek naar haar biologische familie. Maar dan staat de FBI ineens voor de deur die vertelt dat haar DNA overeenkomsten heeft met dat van een seriemoordenaar, de Tri-State Killer. Hij komt al veertig jaar weg met het ontvoeren en vermoorden van jonge vrouwen. Als Liz zelf op onderzoek uitgaat, komt ze niet alleen achter een familiegeheim, maar wekt ze ook de aandacht van de moordenaar...

Het thema van adoptie en een DNA-test en de verwantschap met een seriemoordenaar in De stamboom klinkt interessant. Los daarvan hebben auteurs Steph Mullin en Nicole Mabry, beiden werkzaam achter de schermen in de televisiewereld, hun inspiratie voor De stamboom uit hun voorliefde voor true crime gehaald. Dat resulteerde in hun eerste gezamenlijke thriller. Alle ingrediënten in huis voor een spannende thriller zou je dus zeggen.

Jammer genoeg wordt dat niet helemaal waargemaakt. Het verhaal draait om Liz die vanaf het moment dat ze erachter komt dat ze geadopteerd is op zoek gaat naar haar biologische familie. Ze vindt een paar familieleden en brengt daar tijd mee door, ook al weet ze dat er een moordenaar in haar familie zit en ondanks waarschuwingen van anderen.

Wat vooral opvalt is de boosheid en teleurstelling richting haar adoptieouders voor het feit dat ze de adoptie zo lang verzwegen hebben. Het is begrijpelijk hoe ze zicht voelt, maar ze blijft erg lang in bepaalde emoties hangen en het verhaal blijft daar een beetje omheen draaien. Nergens gaat het echt lekker de diepte in terwijl dat met dit plot prima had gekund. De enige persoon waar we echt wat meer groei in zien is Liz' oudoom Chris.

Hoofdstukken vanuit het perspectief van Liz wisselen af met hoofdstukken van de ontvoerde vrouwen. Hierin kom je beetje bij beetje meer te weten over de Tri-State Killer, zijn zieke methoden en zijn slachtoffers. Hoewel de hoofdstukken best interessant zijn om te lezen en zorgen voor een prettige afwisseling, voegen ze qua spanning niet heel veel toe. Dat is jammer want ook hier had zeker meer spanning in opgebouwd kunnen worden. Nu blijft het een beetje van hetzelfde.

De schrijfstijl van Steph Mullin en Nicole Mabry in De stamboom leest prettig en makkelijk weg en laat je vlot maar het einde toegaan. Ook de korte hoofdstukken maken het een prettige leeservaring.  

De stamboom had een ijzersterke thriller kunnen zijn met een prachtig plot, maar maakt die verwachting helaas niet helemaal waar. Maar ondanks dat heeft het boek zeker iets waardoor je wel verder wilt blijven lezen tot het boek uit is en ook de afsluiting maakt weer veel goed.

Recensie: De stamboom - Steph Mullin en Nicole Mabry