Aquitanië - Eva García Sáenz de Urturi  RECENSIE

Recensie: Aquitanië - Eva García Sáenz de Urturi 

Eén van de meest toonaangevende vrouwen uit de middeleeuwen is toch wel Eleonora van Aquitanië. Eva García Sáenz de Urturi concludeerde dat dit een perfect onderwerp voor een nieuw boek zou zijn en zo werd het idee voor Aquitanië geboren. 

Op een dag wordt Willem van Aquitanië, de hertog van het land en de vader van Eleonora, levenloos aangetroffen. Onderzoek wijst uit dat het om vergiftiging gaat en belast de dertienjarige Eleonora met een zware taak. De erfgename is namelijk vastbesloten om haar taak als hertogin waar te maken, maar ook wil ze onontbeerlijk de moordenaar van haar vader ontmaskeren. Ze trouwt met Lodewijk VII, de eerste zoon en troonopvolger van de Franse koning, waardoor ze ook nog eens de titel van koningin van Frankrijk bij zich draagt. 

Eleonora van Aquitanië leefde relatief lang en heeft in deze jaren een flinke geschiedenis kunnen schrijven. Aquitanië beschrijft de kinderjaren en de eerste jaren van meerderjarigheid van Eleonora. De pagina's worden opgefleurd door veel details die afkomst, religie en klederdracht betreffen. De royale porties aandacht zorgen voor een sfeervolle setting waarmee de middeleeuwen tot leven komt. 

De details blijven niet beperkt tot de sfeerbeleving, maar tonen zich bijvoorbeeld ook bij de personages. Er komen flink wat namen van verschillende karakters voorbij. De moeilijkheidsgraad ligt hier bij de overeenkomsten van de namen. Doordat ze slechts met cijfers van elkaar verschillen, kan dit snel verwarring veroorzaken. Er is weinig voor nodig om bijvoorbeeld Lodewijk VI met Lodewijk VII te verwarren. Het vergt enige concentratie om de namen bij een karakter te plaatsen, maar doordat Aquitanië vlot en soepel geschreven is, wordt dit tot het minimale beperkt. Wel zo fijn, omdat de aandacht hierdoor bij het verhaal kan blijven. 

Een loshangende draad van het hoofdverhaal weet ook behoorlijk wat aandacht op te slokken. Een onbekende jongen die door vijf moeders wordt opgevoed leeft in nare omstandigheden een onbarmhartig leven. Het contrast tussen de levensstijl van de jongen en het koninklijke leven van Eleonora wekt vragen op. Hoewel Eleonora zich vastbijt in de zoektocht naar de moordenaar van haar vader, kan ze haar verplichtingen die ze heeft als hertogin en koningin niet negeren. Het verhaal neemt hierdoor soms wat politieke wendingen waardoor de speurtocht stagneert. Het gebrek aan tempo wordt opgevuld door de verhaallijn van de onbekende jongen. De nieuwsgierigheid die hij teweegbrengt tijdens het lezen, zorgt namelijk voor een mate van tensie. 

Het huwelijk tussen Eleonora en Lodewijk is façade voor een strategische zet. Ze weten het allebei, maar vooral Eleonora laat er geen misverstanden over ontstaan. Haar hart behoort aan een ander toe en ze schuwt niets om Lodewijk dat te laten weten. Hij mag haar lichaam huwen, maar haar geest niet. Toch is het moeizame huwelijk niet alleen aan Eleonora's vergeven hart te wijten. Ook Lodewijk heeft behoorlijk wat geheimen en dit alles legt steeds meer beslag op het huwelijk. De intriges leveren een spanningsboog, maar doordat ze slechts geleidelijk vrijkomen, wordt een echte geladenheid nergens bereikt.  

Aquitanië weet geschiedenis actueel te maken. Het verhaal wordt heel informatief gebracht, maar toch zonder saai te zijn. Eva García Sáenz de Urturi weet de roman met inbreng van haar eigen fantasie interessant te houden en de scheidingslijn tussen feit en fictie nagenoeg onzichtbaar te maken. Als het verhaal je meer boeit dan spanning, is het zeker een boek om eens op te pakken.

Recensie: Aquitanië - Eva García Sáenz de Urturi