Briefpost - Chantal Claassen RECENSIE

Recensie: Briefpost - Chantal Claassen

Na haar studie is Kaat blijven hangen bij haar bijbaan in Beachclub Esperanza. Misschien dat ze ooit nog wel weer terug wil naar Engeland, waar haar hart ligt. Voor nu is het ook wel prettig dat ze dicht bij haar zus Danielle woont en kan bijspringen in haar drukke leven met twee kleine kinderen. Dan vindt Kaat in de beachclub de usb-stick van een jongen die zijn verdriet flink weg heeft zitten drinken. Thuis ontdekt ze dat hierop een slecht liefdesgedicht voor ene Liv staat. Kaat besluit haar schrijfkunsten in te zetten om de jongen te helpen zijn relatie te redden. Maar wanneer ze hem, Oliver, beter leert kennen, wordt het toch een wat ongemakkelijk geheim dat ze niet meer kan opbiechten. Zeker niet als Kaat zich realiseert dat ze meer voor Oliver voelt dan alleen vriendschap.

Nadat het in Beachclub Esperanza 1, Flessenpost,  draaide om Chloë en Jesse, zijn in het tweede deel van de Beachclub Esperanza-serie Kaat en Oliver aan de beurt. Chantal Claassen neemt haar lezers in Briefpost opnieuw mee naar de strandclub van Benjamin en Jesse in Hoek van Holland. Het is drie jaar later, en dankzij hun kleine bijrollen ontdekken we dat Chloë en Jesse inmiddels samen een kindje gekregen hebben. Een leuk extraatje voor de fans, maar in Briefpost schitteren anderen in de hoofdrollen. Vooral Kaat is een gecompliceerde dame. Zus, tante, collega, vriendin, er rusten veel verantwoordelijkheden op haar schouders. Ze denkt met name om de mensen om haar heen en lijkt hierdoor haar eigen wensen en verlangens te vergeten. Kaat is erg zoekend, waardoor ze in het begin niet direct een personage is waar je je makkelijk mee identificeert. Maar Claassen weet haar heel knap en op een realistische manier steeds meer diepgang te geven.

Met al die rollen van Kaat snijdt Claassen in Briefpost ook allerlei verschillende onderwerpen aan. Vriendschap, familiebanden, liefde, maar ook verlies – Claassen laat zien ook de moeilijkere onderwerpen niet te schuwen. Zelfs onderwerpen waarop misschien nog een taboe rust weet ze op een ontroerende manier in haar verhaal te verwerken, iets wat Briefpost wel een uniek randje geeft. Tegelijkertijd heeft een serie van liefdesverhalen die zich rondom eenzelfde locatie afspelen dat ook wel nodig. De uitkomst van 'de dans' die Kaat en Oliver uitvoeren, laat zich natuurlijk voorspellen vanaf pagina één. Opvallend is wel de route die Claassen kiest, waarbij de relatie lange tijd op vriendschap te blijven hangen. Daardoor zijn Kaat en Oliver niet een combinatie waar de vonken vanaf springen. Als vrienden doen ze het eigenlijk best goed. En lange tijd lijkt het misschien wel beter zo, aangezien Oliver het grootste gedeelte van het boek wel/niet/bijna een relatie heeft met Liv – toch niet echt een stimulans voor extra romantische gevoelens.

Dat is wellicht het grootste verschil tussen Briefpost en voorganger Flessenpost. Waar het tussen Chloë en Jesse vanaf het begin knetterde, draait het bij met name Kaat om veel meer dan een nieuwe liefde. Ze heeft nog vanalles te verwerken vanuit het verleden, het een en ander mee te dealen in het heden en moet eigen keuzes leren maken voor de toekomst. Zo is dit deel in de Beachclub Esperanza-serie wel echt een ander boek. Maar tegelijkertijd is het heel herkenbaar als een boek van Chantal Claassen. Briefpost leest makkelijk weg en is rijk gevuld met humoristische observaties en gebeurtenissen, waarbij peuters en kleuters natuurlijk een altijd succesvolle bron van vermaak zijn. Zo is dit tweede deel een waardige opvolger van Claassens debuut, en maakt het de weg vrij voor deel 3: Luchtpost.

Recensie: Briefpost - Chantal Claassen