De rozentuin - Tracy Rees RECENSIE

Recensie: De rozentuin - Tracy Rees

Een feelgoodroman en een streekroman in één. Een roman die doet denken aan het Londen van Dickens én er ook naar verwijst. De Rozentuin van Tracy Rees heeft het allemaal.  

Het verhaal vertelt de lotgevallen van vele vrouwen, van verschillende leeftijden en uit verschillende sociale klassen, in Londen en omgeving, op het einde van de 19de eeuw.
Mabs groeit op in de sloppenwijken van Londen. Om aan haar uitzichtloze bestaan als havenarbeider te ontsnappen, solliciteert ze voor een baantje als gezelschapsdame bij de familie Finch. Al snel blijkt echter dat deze familie heel wat geheimen met zich meedraagt. Gelukkig zijn er in Hampstead nog andere mensen die ze wel kan vertrouwen. 

De Rozentuin wordt afwisselend verteld vanuit het standpunt van verschillende vrouwen. Mabs, het dienstmeisje, Olive Westallen, een jonge vrouw die heel moderne opvattingen heeft voor die tijd en Ottilie Finch, het dochtertje van Abigail Finch, de dame waar Mabs voor werkt en die aan een mysterieuze ziekte schijnt te lijden. Doordat je de situatie telkens vanuit ieders oordeel gepresenteerd krijgt, heeft het boek meerdere dimensies en verhaallijnen, waardoor je als lezer ook lang in het ongewisse blijft over wat nu precies de waarheid is. 

De personages maken ook allemaal een grote evolutie door. Aan het einde van het boek zijn ze niet meer de onbevangen, onschuldige pionnen die ze in het begin leken. Ze ontdekken allemaal dat het leven mooie en minder mooie kanten heeft en dat niets is wat het lijkt. En ze vinden ook allemaal hun plaatsje en hun rol in de wereld. Zoals Olive het zo mooi verwoordt in het boek:

Ik geloof dat sommige mensen precies op de juiste plek worden geboren en dat het geluk er voor hen in schuilt om dat te weten en daar te blijven.

Tracy Rees heeft een vlotte schijfstijl, die je echt meezuigt in het verhaal en maakt dat je verder wil blijven lezen. Ook al is het een dik boek, toch heb je nooit het gevoel dat het langdradig wordt of dat er iets overbodigs in staat; integendeel, van sommige personages ga je het zelfs spijtig vinden dat je er niet meer over te weten komt. 

Het merendeel van De Rozentuin speelt zich af in Hampstead, een betere buitenwijk van Londen, zelfs toen al. Je zou het zelfs kunnen lezen als een uitstekende toeristische lokroep voor de streek, want je krijgt meteen zin om zelf in het knusse stadje en op de prachtige heide te gaan rondwandelen. 

Tracy Rees komt zelf uit Wales, maar studeerde in Cambridge en Londen. Haar sociale engagement spreekt ook uit haar boeken. Je merkt ook dat ze een taalfanaat is die erin slaagt om haar vrouwelijke hoofdrolspelers op een vernuftige en diplomatische wijze iets te laten zeggen. De vertaalster, Erica Disco, zette dit ook wonderwel om in de Nederlandse taal. 

Kortom, als je dol bent op knap geschreven historische romans die je van begin tot einde weten te boeien en sterke, vrouwelijke hoofdpersonages je inspireren, moet je zeker De Rozentuin gaan lezen. 

Recensie: De rozentuin - Tracy Rees