Magycker 2 - Drakenhart - Adrian Stone RECENSIE

Recensie: Magycker 2 - Drakenhart - Adrian Stone

Het is twee jaar geleden dat 'de klauw' het voor elkaar kreeg om Marit en Auric te verbergen voor de Magyckers. Auric is inmiddels aan het puberen en vind dat hij zelf zijn eigen keuzes kan maken, ondanks dat hij niet altijd de juiste beslissingen neemt. Zo vertrouwt hij Valdana, die hem vervolgens overlevert zodat zij zelf een betere positie in kan nemen. Kan Auric de draken beschermen, zelf overleven en ook zijn moeder weer terugvinden?

Drakenhart is het tweede deel in de Magycker-duologie van de Nederlandse fantasy auteur Adrian Stone. Fans hebben lang moeten wachten, want deel 1, De klauw, kwam al in 2016 uit. Gelukkig is het verhaal nu afgerond en kunnen liefhebbers eindelijk zien wat er gebeurt met Auric. Waar in het eerste deel een grote rol voor Marit weggelegd was, is die aanzienlijk kleiner in Drakenhart. Er wordt voornamelijk gewisseld tussen het perspectief van Auric en die van Valdana, die haar best doet om een belangrijke positie te verkrijgen in een wereld die gedomineerd wordt door mannen. Het grootste nadeel aan dit boek van Adrian Stone, is dat beide hoofdpersonages vervelend zijn. Valdana is sluw en manipulatief, waardoor ze Auric mee weet te lokken om hem vervolgens over te geven aan de Magyckers. Al in het eerste boek werd duidelijk dat zij geen fijn personage was en ze voornamelijk aan zichzelf dacht. Dan is er natuurlijk nog Auric. Het feit dat hij autistisch is, kan hij natuurlijk niet helpen, maar daarnaast voelt het vooral alsof hij het liefst tegen alles aanschopt en zo dwars mogelijk wil zijn. Waar hij in het eerdere deel vervelend was, knapt hij helaas niet echt op in Drakenhart. In De klauw werd zijn gedrag nog een beetje gebroken door Marit, die altijd probeerde het juiste te doen, maar doordat er nu vaak tussen Auric en Valdana geschakeld wordt, voelt het aan alsof je alleen maar over negatieve en vervelende personages leest. Zonde, want het verhaal zelf en de manier waarop de draken in dit deel in beeld komen, zijn juist wel heel interessant.

Het voelt tijdens het lezen soms alsof er veel meer woorden gebruikt worden dan daadwerkelijk nodig. Soms komen er een aantal pagina's voorbij waar bijna niets gebeurt, en dat is zonde. Hierdoor verliest het verhaal vaart en zit je als lezer niet lekker in het boek.

Ondanks dat er wat negatieve punten te benoemen zijn wat betreft Drakenhart, is het wel aan te raden om dit deel te lezen als je eerder De klauw van Adrian Stone gelezen hebt. Je komt er niet alleen achter hoe het verhaal verder gaat, maar zal ook op verschillende momenten blij zijn met hoe de situatie zich ontwikkelt. Geen echte hoogvlieger dus, maar zeker een boek die fantasy-liefhebbers zullen kunnen waarderen. Drakenhart van Adrian Stone krijgt hierdoor van mij 3 hartjes

Recensie: Magycker 2 - Drakenhart - Adrian Stone