Lust en schande - Marianne en Theo Hoogstraaten RECENSIE

Recensie: Lust en schande - Marianne en Theo Hoogstraaten

Het echtpaar Marianne en Theo Hoogstraaten heeft al heel wat boeken samen geschreven. Ze werden succesvol in het jeugdgenre, maar besloten de overstap te maken naar literaire thrillers, en nog later naar historische romans. Lust en schande valt onder het laatstgenoemde genre en keert terug naar de middeleeuwen; de tijd waarin Eleonore van Aquitanië een belangrijke vrouw was. Eleonore leefde relatief lang en het auteursduo heeft ervoor gekozen de beginjaren van het huwelijk tussen de hertogin van Aquitanië en de toekomstige koning van Frankrijk te belichten.

Het boek begint met een proloog dat zich in het najaar van 1148 afspeelt. De toon ervan is lekker mysterieus. Zonder namen te noemen, wordt er een groot verlangen bekend gemaakt. Dat het om een verboden liefde gaat, maakt het nog extra sfeervol. Na deze proloog neemt Lust en schande een sprong terug in de tijd naar de zomer van 1137. Eleonore is net met de toekomstige koning van Frankrijk, Louis, getrouwd en het kersverse echtpaar is in Bordeaux om dit met de bevolking te vieren. Al snel merkt Eleonore dat haar man onder flinke invloed staat van de kerk en dat is een flinke beproeving door de dame. Ze verlangt terug naar de tijd voor haar huwelijk, waar ze nog gewild was en bemind werd. Dan besluit Louis om op kruisvaarttocht te gaan om vergeving te vragen voor zijn zondes. Eleonore besluit om mee te gaan, maar met hele andere redenen...

De roman leest ontzettend soepel weg. Marianne en Theo Hoogstraaten hebben een aangename schrijfstijl die ervoor zorgt dat je binnen de kortste keren de laatste pagina hebt bereikt. Eleonore is de duidelijke protagonist en het verhaal wordt dan ook vanuit haar visie verteld. Sommige stukken in Lust en schande kunnen wat gedetailleerd -en misschien zelfs langdradig- overkomen. Details over omgevingen zorgen dat de setting tot leven komt, maar andere details gaan voornamelijk over gevoelens. Deze zijn realistisch en brengen empathie teweeg, maar ook geven ze het boek een vrouwelijke klank. Feiten en fictie worden moeiteloos samengevoegd, maar hebben door de vele emoties die in het boek verwerkt zijn, de neiging om het verhaal alledaags te maken.  Het is nergens storend, maar wel iets om rekening mee te houden als je dit boek toevallig aan een mannelijk persoon cadeau zou willen geven. 

Eleonore is een sterke vrouw met een eigen wil. Haar personage wordt het breedst uitgelicht, maar de auteurs hebben voldoende de tijd genomen om andere personages ook stevig neer te zetten. Louis is een binnenvetter, maar zijn worstelingen en daaruit voortvloeiend gedrag hebben een flinke invloed op zijn huwelijk, en hiermee ook op Eleonore. Ze maakt dingen bespreekbaar, maar ze beseft ook dat ze het alleen niet redt en dat ze een steun en toeverlaat, of zelfs een bondgenoot, nodig heeft. Feiten en fictie worden moeiteloos samengevoegd. De banden worden aan het eind van de roman prachtig samengevlochten en een fijne verrassing blijft niet achterwege.

Lust en schande is een fijne roman die heel vlot en ontspannend wegleest. Je voelt je betrokken bij de personages en de nieuwsgierigheid naar de voortgang is constant aanwezig. En is dat niet precies het soort boek dat nodig is als de eerste zonnestraaltjes zich weer aandienen?

Recensie: Lust en schande - Marianne en Theo Hoogstraaten