De jacht op de wolven - Christine Charliers RECENSIE

Recensie: De jacht op de wolven -  Christine Charliers

Na een inbraak bij haar thuis komt Esther er achter dat er in de bossen rondom haar dorp illegale jachtpartijen plaatsvinden, waarvan de organisatoren tot alles in staat zijn om hun jachten geheim te houden. De wolven in de hele omgeving lopen gevaar en wanneer Esthers ouders een weekje naar Parijs gaan, gaat ze logeren bij Hector. Van zijn huis uit gaat ze samen met haar vriend Jonathan op zoek naar de daders, maar die hebben haar ook al snel in het oog. Gelukkig beschikken Esther en Jonathan allebei over een geheime kracht.

De jacht op de wolven is te lezen als een standalone, maar alle personages zijn al uitgebreid aan bod gekomen in de originele trilogie van Charliers. Hierdoor heb je soms het gevoel dat je even wat achtergrond mist bij de personages, maar het is niet storend en je kunt hier makkelijk omheen lezen. Gelukkig krijg je wel al snel inzicht in het ‘geheim’ van Esther en Jonathan, ze kunnen namelijk van gedaante verwisselen en daardoor als wolven door het bos sluipen, wat de zoektocht naar de jagers natuurlijk een stuk makkelijker maakt.

De proloog wekt meteen je aandacht en is al meteen erg spannend, maar laat veel open. Je bent je dan ook de rest van het boek aan het afvragen wat de proloog nou eigenlijk met het boek te maken heeft, en welk personage dat heeft meegemaakt. Dit is onduidelijk tot een van de laatste hoofdstukken en er had meer uit deze verhaallijn gehaald kunnen worden. De schrijfstijl van Charliers is erg prettig. Het is simpel taalgebruik, met veel dialogen en weinig ingewikkelde zinsbouw. Vooral de snelheid waarmee gebeurtenissen elkaar opvolgen is heel fijn om te lezen en er zijn geen loze hoofdstukken.

Omdat dit boek een vierde deel is krijg je eigenlijk niet heel veel ontwikkeling van de personages mee, iets waar nog wel meer focus op had gekund. Hoofdpersonage Esther doet, tot grote frustratie van de wat oudere lezer, elke keer maar waar ze zin in heeft en luistert eigenlijk nooit. De keuzes die ze maakt, zoals het negeren van telefoontjes, het niet vertellen dat ze ergens anders eet, zijn ronduit irritant. Je hebt als lezer al snel door dat als ze het wel zou vertellen, ze de problemen samen kunnen oplossen en Esther niet elke keer zichzelf hoeft op te offeren.

De jacht op de wolven is een boek waar je als lezer doorheen vliegt, door de snelle gebeurtenissen en simpele schrijfstijl. Ondanks de irritante keuzes van het hoofdpersonage is dit een boek waar je wel van kan genieten, want het is een leuk en spannend verhaal. Dit boek is zeker geschikt voor de YA-lezers, maar je moet wel houden van de simpele schrijfstijl.

Recensie: De jacht op de wolven -  Christine Charliers