Spiegelbeeld - David Baldacci RECENSIE

Recensie: Spiegelbeeld - David Baldacci

De zoektocht van Atlee Pine naar haar ontvoerde tweelingzus Mecy Pine gaat verder in Spiegelbeeld. Na een turbulente periode neemt ze vrij om samen met haar trouwe assistente Carol Blum de laatste aanwijzingen na te trekken. Het lijkt een zoektocht zonder eind, maar dan verschijnt er opeens een beruchte crimineel ten tonele. De zoektocht wordt aan alle kanten tegengewerkt, maar Atlee geeft niet op. Zal haar doorzettingsvermogen genoeg zijn om Mercy te vinden?

Spiegelbeeld is het laatste deel in de serie van David Baldacci over de avonturen van FBI-agente Atlee Pine. In het derde deel, Daglicht, viel het tegen dat de lezer zonder enige achtergrondkennis midden in het verhaal belandde. Dat is in Spiegelbeeld helemaal anders. David Baldacci geeft een korte, maar prettige samenvatting van al hetgeen zich hiervoor heeft afgespeeld zodat niet alleen de fans weer weten wat Atlee Pine heeft ontdekt, maar ook de nieuwe lezer kan genieten van een echte David Baldacci-thriller.

En Spiegelbeeld is een mooie toevoeging aan het oeuvre van deze gevestigde thrillerschrijver. Hij zet een mooi spel 'good cop, bad cop' neer. De jarenlange samenwerking tussen Atlee en Carol zorgt voor een hele fijne interactie waar je als lezer van geniet. Toch lijkt het verhaal niet helemaal te kloppen. Door deze jarenlange samenwerking beschouwen Atlee en Carol elkaar als goede vrienden, maar hoewel Atlee Carol aanspreekt bij haar voornaam, heeft Carol het nog altijd over Agent Pine. Dat lijkt niet helemaal te passen bij de relatie die de dames buiten hun werk om hebben opgebouwd.

Ook lijkt David Baldacci in het begin een beetje doorgeslagen in de hoeveelheid details die hij deelt, alles wordt verteld: waar Carol en Atlee eten, het ritje naar het vliegtuig om de huurauto te wisselen, het moment waarop Atlee zich gaat omkleden. Dit zorgt voor een trage start, wat tekortdoet aan het goede verhaal van Spiegelbeeld. Ook lijkt David Baldacci te grijpen naar "goedkope" oplossingen om naar een finaal einde van de serie te kunnen schrijven. Opeens wordt Atlee heel veel middelen beschikbaar gesteld. Ze reageert in eerste instantie zoals we van haar verwachten: hardvochtig en afwijzend, maar schikt dan wel heel gemakkelijk. Hoewel dit haar "zachte kant" naar voren had kunnen brengen om haar menselijker over te brengen, lukt dit niet.

Toch weet Spiegelbeeld na dit ongelukkige begin de aandacht van de lezer te trekken. Een voorspelbaar element weet David Baldacci om te toveren in een heel sterk plot. Een jacht op de zusjes zorgt ervoor dat de lezer op het puntje van zijn of haar stoel gaat zitten, want de afloop lijkt nog helemaal niet zo zeker. De hoeveelheid nutteloze details neemt af waardoor Spiegelbeeld een normaal verhaaltempo krijgt. De karakters ondergaan een flinke karakterontwikkeling, waardoor Atlee Pine zelfs iets menselijker wordt en dus ook op meer sympathie van de lezer kan rekenen.

Al met al weet dit onverwachte element Spiegelbeeld te redden. Na een moeilijke start ontpopt er een goede thriller die de lezer weet te vermaken, een thriller op David Baldacci-niveau. Fans van David Baldacci opgelet: laat je niet ontmoedigen door het trage begin maar geef Spiegelbeeld en het verhaal van Atlee en Mercy een kans.

Recensie: Spiegelbeeld - David Baldacci