Als de Hemel genoeg ruimte heeft - Splinter Chabot RECENSIE

Recensie: Als de hemel genoeg ruimte heeft - Splinter Chabot

Het boek Als de Hemel genoeg ruimte heeft is geschreven door Splinter Chabot. Splinter Chabot is ook bekend van de boeken Confettiregen en Roze Brieven. Deze boeken stonden op plaats 1 en 4 in de Regenboog Top 100. Met zijn debuut Confettiregen heeft Splinter hoge ogen gegooid, hij heeft meerdere prijzen gewonnen en het boek gaat verfilmd worden. Er zijn dus hoge verwachtingen van het boek Als de Hemel genoeg ruimte heeft.  

Dit boek gaat over de vrienden Magnus en Elias die samen op reis besluiten te gaan, als lezer word je meegenomen op deze reis. Zij weten waar zij naartoe gaan, maar de weg er naartoe wordt anders dan zij hadden verwacht. De mannen hebben allebei een ander karakter en persoonlijkheid. Magnus is een opvliegend type die soms denkt dat alles maakbaar is, Elias is daarentegen wat afwachtend en lijkt wat meer aan de zijlijn te staan. De mannen komen op hun reis langs 6 verschillende plekken, een dorp, bos, klooster, stad, woud en de berg. Onderweg hebben zij diepgaande gesprekken, komen zij steeds dichter bij elkaar en ontdekken zij wie zij werkelijk zijn. De vrienden delen hun gedachten en de lezer krijgt hierdoor ook een kijkje in het hoofd van beide mannen. Er komen allerlei onderwerpen en thema's aan bod in het boek, zo gaat het over vriendschap maar ook over het tegenovergestelde, namelijk eenzaamheid. Andere onderwerpen die besproken worden zijn verlangens en de zowel positieve als negatieve gedachten die wel eens door je hoofd kunnen spoken. 

Als de Hemel genoeg ruimte heeft bevat lange en wat wollige zinnen, af en toe zou je willen dat het verhaal wat sneller gaat en vlotter loopt. Er worden veel pagina's besteed aan het omschrijven van de details, gedetailleerd kan je het boek dan ook zeker noemen. Soms gaat dit net iets te ver of duurt het wat te lang, maar dat is natuurlijk ook persoonlijke voorkeur. Het is een boek van meer dan 500 pagina's, je zou het boek in delen kunnen lezen want het lezen van de zinnen kost best wat energie en je komt er wat lastig doorheen. Sommige zinnen moet je zelfs een aantal keer lezen om de zin te kunnen begrijpen en de kern eruit te halen. Je leert door het boek wel weer wat nieuwe woorden kennen en manieren om deze te gebruiken, ze zijn wel enigszins omslachtig zoals je vinger dirigentstokhoog houden. Dit is slechts één van de véle bijzondere woorden die je in het boek gaat tegenkomen. Het verhaal bevat af en toe hele korte hoofdstukken, er zijn geen hoofdstukken aangegeven maar op de pagina vind je dan een korte passage. Dit zijn de gesprekken tussen de twee mannen, het zijn in de meeste gevallen vaak mooie en aandoenlijke gesprekken, het is mooi dat deze zo de aandacht krijgen door 'alleen' op de pagina te staan.  

Als de Hemel genoeg ruimte heeft is na eerdere boeken van Splinter Chabot misschien niet helemaal wat je er van verwacht. De manier van taalgebruik komt wel terug maar is in dit boek in de overtreffende trap toegepast. Het is een langdradig verhaal en je moet je aandacht goed bij de zinnen houden. Het boek leest niet echt lekker weg in vergelijking met andere boeken.

Recensie: Als de hemel genoeg ruimte heeft - Splinter Chabot