Rateiland - Jo Nesbo RECENSIE

Recensie: Rateiland - Jo Nesbo

Jo Nesbo duikt met Rateiland een andere richting op dan we tot dusver van de auteur gewend zijn. Het boek bevat vijf korte vertelsels die allemaal dystopisch zijn. De verhalen zijn echter te uiteenlopend om slechts één onderwerp te kunnen noemen. Er zijn wel een aantal gelijkenissen: alle stukken zijn vlot en soepel geschreven, ze vragen elk flink wat verbeeldingsvermogen, bevatten weinig spanning en géén van de stukken weet veel leesplezier op te leveren. 

Rateiland start met het verhaal dat de titel draagt. Een onbekend virus heeft vrij spel in West-Amerika, waardoor er veel ziekte mensen zijn. Er heerst armoede en bendes lijken als onkruid te ontstaan. Een ongedefinieerde groep ontvoert een jonge meid. De vertelling geschiedt door middel van twee personages; de ontvoerder vertelt in normaal lettertype, het slachtoffer in schuinschrift. Hoewel de personages dezelfde gebeurtenissen meemaken, zien ze de situatie vanzelfsprekend heel verschillend. De tekst is redelijk uitgebreid, maar weet nergens te vernieuwen. Toch zorgt het voor nieuwsgierigheid naar het volgende stuk. Helaas gaat de auteur daar finaal de mist in...

Versnipperaar, het tweede verhaal in Rateiland, heeft nog enigszins met het virus te maken. De wereld is op zoek naar een vaccin tegen het verwoestende virus en het onderzoek en de inspecties van de creatie HADES1 worden blootgegeven. Althans, dat lijkt op het begin zo. Al snel blijkt deze weergave fout te zijn en is HADES1 een middel voor onsterfelijkheid.  En de formule? Die zit in het hoofd van de protagonist. Wat volgt is een wirwar van gedachten en de geloofwaardigheid keldert keihard naar beneden. De tekst is onsamenhangend en heeft een abrupt einde. Hierdoor is het doel van dit deel geheel onduidelijk.  

De auteur lijkt zelf ook door te hebben dat hij een buitensporig verhaal heeft verzonnen en gaat met zijn derde vertelsel, Cicaden, rustiger vaarwater op. Het vertelt over vriendschappen en tijdreizen. Het is een gemoedelijk vertelsel wat erg fijn wegleest en nergens bijzonder goed of slecht wordt. Tot het eind... Door de totale ongelovigheid tuimelt de tekst daar een gigantisch ravijn in en weet Rateiland wederom geen goede indruk te maken.

Dan volgt Serum; dat over hebzucht en wraak gaat. Alle clichés worden uit de kast getrokken en hierdoor is het saai. Doordat deze onderwerpen al zo vaak besproken zijn, kun je de uitkomst tot in de puntjes voorspellen en het is natuurlijk een flinke anticlimax dat die voorspelling helemaal uitkomt. De hoop dat Zwart Paard, het slot van Rateiland, nog een positief eind breidt aan het boek is dan ook groot. Het geeft een andere kijk op wraak. In fases lachwekkend, maar weer met een duistere en surrealistische achtergrond.

Rateiland slaat de plank helaas volledig mis. Althans, voor een thrillerlezer. Mocht je je nou écht vervelen, of graag fantasy lezen? Dan is het waarschijnlijk wel een boek om eens op te pakken. Nesbo's nieuwe boek is laagdrempelig, simpel geschreven en bevat tal van bizarre gedachtekronkels. Daarbij weet het de tijd prima te doden.  

Recensie: Rateiland - Jo Nesbo