De drie duifkes - Hilde Van Mieghem RECENSIE

Recensie: De drie duifkes - Hilde Van Mieghem

In het Vlaanderen van direct na de Eerste Wereldoorlog is het recht van de vrouw het aanrecht. In haar debuutroman De drie duifkes stelt rasverteller Hilde van Mieghem (1958) het aan de kaak. Het lot brengt drie vrouwen bij elkaar, die een groot deel van hun leven verwoest zien door wrede patriarchale dominantie.

Ze proberen vergeefs om zich los te maken van de heersende mores, niet in het minst gevoed door hun moeders die zich willoos schikken in in de mannelijke tirannie omdat het nu eenmaal zo is bepaald. Madeleine, Tine en Juliet hebben de krachten van elkaar nodig om naar een uitweg te zoeken. Dan toch lijkt het een moedige maar vruchteloze poging om deze te vinden. 

Een sterk gecomponeerd verhaal met schokkende voorbeelden van mannelijke heerszucht en ongevoeligheid, die de vrouw wellustig aan zich onderwerpen in een hoge mate van onverantwoordelijkheid. Van Mieghem schrift het op zonder terughoudendheid: rauw, onverbloemd en omgerend. Met personages die hun oorlogsverleden als een molensteen om de nek hangt.

Centraal staat de hunkering van Madeleine naar haar Duck, een jeugdvriend, een wens die als een gevecht tegen de bierkaai kan worden gezien. Ze wisselt de hoofdstukken waarin het onmogelijke op het punt staat in waarheid om te slaan af met de hoofdstukken waarin de tragische voorgeschiedenis wordt afgepeld. Onbaatzuchtige liefde aan de ketting van overmacht.

Naast alle ellende komen stevige scheuten van volkse humor, in mooie Vlaamse volzinnen. Over mensen die het noorden kwijt zijn. Een aansprekende verhaallijn, rijk gevuld met aansprekende gebeurtenissen. Ze spelen zich af in een tijd, los van latere verworvenheden, waarbij de jonge lezer herhaaldelijk de wenkbrauwen zal fronsen.

Van Mieghem plaatst je er middenin, voert je mee in een reactie van: maar dat kan toch niet. De tijd waarin vrouwen op de knieën moeten voor hun man om iets anders aan te pakken dan de vaatdoek. Is het mogelijk dat in zo’n sfeer liefde machteloosheid naar de kroon steekt? De drie duifkes etaleert prachtige verwikkelingen, recht voor de raap neergezet met een onverwachte, ontroerende ontknoping. Een boek dat je in de ban houdt van een auteur die eerder als regisseur, actrice en scenariste respect afdwong. Haar veelzijdigheid heeft nog wat meer reliëf gekregen.

Recensie: De drie duifkes - Hilde Van Mieghem