Het reservaat - Barbara Jurgens RECENSIE

Recensie: Het reservaat - Barbara Jurgens

In het futuristische Super City mag de veertienjarige Sunny meedoen aan de Challenges, een vijfkamp van atletieksporten die overgeleverd zijn vanuit de eerste vorm van de Olympische Spelen. De Happy Council heeft in Super City de touwtjes strak in handen, en voert een streng beleid over haar bevolking. Iedereen behoort blij en tevreden te zijn door de kansen die de council haar mensen geeft, zoals, geen ziektes en geen depressies en ze bieden daarvoor vele futuristische snufjes om het leven een stuk gemakkelijker te maken, kortom, een utopie. Wanneer Sunny de beste wordt bij de Challenges kan haar familie opgewaardeerd worden tot het hoogste niveau, waarbij ze het beste leven dat je je maar voor kunt stellen zullen krijgen. De Challenges worden gehouden in een kamp in Het reservaat, het gebied buiten Super City waarin wilden wonen, bomen en dieren leven die ziektes kunnen overdragen, en door de bevolking van Super City gevreesd wordt. Vlak voordat ze vertrekken naar overlijdt de oma, waar Sunny zeer verdrietig over is. Haar oma was een van de weinige die ze kende die zich nog bekommerde om resten van 'de oude tijd'. Echter mag zij noch haar familie verdriet uiten, want ook een overlijden moet van de positieve kant bekeken worden. Ze krijgt steeds meer vraagtekens over haar leven en de omstandigheden en gedraagt zich steeds rebelser. Wanneer ze een bijzondere jongen leert kennen aan de andere kant van het hek is zij vastberaden om meer te weten te komen over de mensen en de wereld buiten Super City. Zal Sunny de antwoorden vinden waar ze zo naar snakt?

Hoewel in Het reservaat het leven in Super City wordt voorgesteld als een utopie, blijkt het vooral een dystopie te zijn. Een wereld die niet zo goed en gelukkig makend is als dat voorgesteld wordt, waarbij je leeft onder een streng regime en moet inboeten in vrijheid. Een thema dat het vaak goed doet bij menig lezer. Het reservaat is een young adult sciencefiction roman dat zeer sterk doet denken aan de bekende boeken- en filmreeks The Hunger Games, en gedurende het lezen zul je vele overeenkomsten tegenkomen. De wereld en de personages zijn in Het reservaat echter een stuk minder goed tot stand gebracht door auteur Barbara Jurgens, en roepen vooral veel vraagtekens op.

Jurgens beschrijft onder meer dat in de nieuwe toekomst men niet meer ziek wil en mag worden. Hiervoor zijn alle planten, bomen en dieren uit de stad verbannen omdat die ziektes zouden verspreiden. In plaats daarvan is alles vervangen door plastic of een robot. Zo zijn de bomen langs het park van plastic en het gras waar ze op lopen. De hond is een rollende bal die praat en je begroet bij binnenkomst. In de huidige tijden waarin meer bewustwording en aandacht wordt gevraagd voor het klimaat en het welzijn van de aarde en het groen om ons heen, stoot het juist tegen de borst dat in dit toekomstbeeld al het groen wordt vervangen door plastic. Iets dat we juist proberen om te draaien. Het is de vraag of het een bewuste keuze was Jurgens. Als dat zo is, dan voelt dat misplaatst.

In Het reservaat is er duidelijk één hoofdpersonage waar alles om draait: Sunny. Het personage verzet zich tegen de gangbare normen, is kritisch en stelt vragen waar ze die niet hoort te stellen. Hiermee roept Sunny bij de lezer een gevoel van eigenwaarde op. Daarentegen is het personage op vele momenten tijdens het toernooi dusdanig puberaal dat ze uiteindelijk slecht op komt voor haar mening, vreemde keuzes maakt en meer dan eens irritatie opwekt. Hoewel Jurgens het karakter bij de lezer introduceert als iemand die sterk is en durft op te komen voor zichzelf, ontwikkelt Sunny zich uiteindelijk niet zo goed als verwacht mag worden. Ook haar beide ouders en broer blijven aan de oppervlakkige kant en zorgen er daarmee voor dat het verhaal niet veel diepgang krijgt. Daarnaast is in Het reservaat weinig spanning te vinden. Gedurende het verhaal heeft Jurgens dusdanig veel hints verklapt over waar Sunny vandaan zou kunnen komen en waarom zij net wat anders is dan de anderen – en dus minder happy – dat het moment dat het een plottwist moest zijn, dat niet meer was. Het resulteert erin dat je het boek snel uit wilt lezen, niet omdat het zo goed is, maar omdat je hoopt dat er nog wat spanning in te vinden valt.

Het is duidelijk dat Jurgens met Het reservaat wel de goede bedoelingen had om met een aantal herkenbare en doorgaans succesvolle thema's een goed sciencefictionverhaal neer te zetten, maar in de uitvoering wat steekjes heeft laten vallen. Dat is jammer, want de potentie is er vast wel. Hopelijk worden de vervolgdelen diepgaander en doordachter.

Recensie: Het reservaat - Barbara Jurgens