De Schildmagiër - Miranda Peters RECENSIE

Recensie: De Schildmagiër - Miranda Peters

Bij de start van dit tweede deel van de Aspiratarserie, De schildmagiër, zijn Thalia en Quinn van elkaar gescheiden. Ze weten geen van beiden hoe het met de ander is of, of waar diegene is. Thalia is vlak voordat ze door het portaal kwam gewond geraakt. Wanneer ze wakker wordt in een kasteel waarin velen met Aspiratarmagie wonen, beseft Thalia dat ze bijzonder weinig weet van deze wereld van magie. Ze komt steeds meer te weten over haar afkomst en andere familieleden, en wil bovenal haar zusje terughalen uit het Rijk der Ignitori. Tegelijkertijd komt Quinn steeds dichter bij de waarheid over zijn eigen afkomst, en leert hij in het rebellenkamp zijn magie steeds beter te beheersen. Terwijl hij zijn magie steeds meer kan omarmen, steken de vragen over zijn jagersbestaan de kop op. De toekomst van de Aspiratar staat op het spel. Kunnen Thalia en Quinn zichzelf opofferen, om de magie van toekomstige generaties veilig te stellen? 

Hoewel het alweer een tijd geleden was dat het eerste deel van de Aspiratarserie uitkwam, is het niet moeilijk om de draad weer op te pakken in dit zinderende vervolgdeel. De verschillende verhaallijnen, de werelden en families zitten behoorlijk ingewikkeld in elkaar, maar Miranda Peters weet het verhaal logisch en stabiel op te bouwen, en geeft daarbij de nodige context en terugblikken naar het vorige deel. Desondanks moet je goed je aandacht erbij houden om het verhaal te volgen. Peters houdt een fijn, maar stevig tempo aan waarin het verhaal zich ontwikkelt. Daarmee weet ze niet alleen de aandacht van de lezers vast te houden, maar ook de nodige spanning op te bouwen. Terwijl er veel gebeurt in dit deel van de serie met een aantal goed geplaatste plottwists, bereikt De schildmagiër pas echt zijn hoogtepunt en ontknoping tegen het einde van het verhaal. Als lezer word je meegezogen in de spannende delen, en word je geprikkeld om door te blijven lezen.  

Daar helpt ook bij dat de twee hoofdpersonages aantrekkelijke karakters zijn die zowel geloofwaardig als sterk en betrouwbaar overkomen, maar waarbij je je als lezer - ondanks de fantasy en magie - ook in hen kunt verplaatsen. Door het dubbelperspectief waaruit het verhaal wordt verteld maak je de ontwikkeling van deze personages goed mee. Niet alleen tussen Thalia en Quinn is er een sterke band, ook tussen de lezer en deze beide karakters. Peters introduceert in De schildmagiër nog een aantal personages, die het verhaal en de ontwikkeling van de hoofdpersonages ten goede komt.  

Daarnaast weet Peters de lezer continu te verrassen door onverwachte wendingen door het plot te verweven en dat maakt dat De schildmagiër allesbehalve voorspelbaar is. Het voelt alsof aan alles is gedacht, en de puzzelstukjes van het verleden en het heden vallen vanzelf in elkaar. Ondanks dat in het verhaal met kleine korte zinnetjes duidelijk wordt dat deze magie niet alleen in Nederland aanwezig is, maar ook in andere landen, lost dat nog niet de vraagtekens op bij een aantal vragen die de lezer kan hebben. Zoals óf deze vloek dan alleen op jagers in Nederland rust, en of door het doden van de ademdieven in Nederland alles opgelost wordt. Dit onderdeel is minder doordacht, en daarom mist het verhaal, ondanks de vele informatie en achtergronden, tóch nog wat. 

Desondanks is De schildmagiër een geweldig spannende opvolger op het eerste deel, waarbij alle stukjes in elkaar passen. Het is dan ook jammer dat het verhaal van Thalia en Quinn hiermee tot een einde komt. Peters heeft met dit tweeluik een waardevolle toevoeging gebracht aan het Young Adultgenre. 

Recensie: De Schildmagiër - Miranda Peters